Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 18

[Fokke Uken]

UKEN (Fokke), een Oost-Friesch edelman, zoon van Uko

[p. 20]

Fokken en Amke van Lengen, werd te Neermoer of Edermoer in Oost-Friesland geboren. Hij stond aan het hoofd der vetkopers tegen Koppen Jarges. In 1420 leed hij bij Hinlopen een nederlaag, en sloot in 1422 met Sicco Sjaerdema en andere schieringers den vrede. Hij voegde zich daarna bij dezen. Later poogde hij, ofschoon te vergeefs, Bremen te veroveren. De graaf van Oost-Friesland belegerde zijn kasteel te Leer in 1431. Uken vlood naar Mumbe en beleefde nog veel tegenspoeden en overleed op het kasteel zijner vrouw Dijkhuizen, even buiten Appingadam in de Ommelanden den 29^sten Aug. 1435 en werd in de klooster- of Augustijnenkerk aldaar begraven.

Hij huwde 1. Thede van Reide, die hem drie kinderen schonk; 2. Urde Ripperda van Dijkhuijzen, die hem eene dochter naliet.

Zie Emmius, Rer. Fris. Hist. LXXII, p. 337; Ravinga, O.-Friesche kronijk, p. 27; J. van Nijenborch, Groning. Histor.; Hamelman, Oldenb. Kronijk, p. 186; Beninga, O.-Friesche Kronijk, Harkenroth, O.-Friesche oorspronkel., D. I, bl. 401 volgg.; Foeke Sjoerds, Hist. Jaarb., D. IV, bl. 195; Verwoert.