Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 18

[Mr. Lodewijk van Toulon]

TOULON (Mr. Lodewijk van), den 17^den Augustus 1767 uit een aanzienlijk geslacht te Gouda geboren, werd overeenkomstig zijnen stand opgevoed, bezocht de Latijnsche scholen zijner vaderstad en de hoogeschool te Utrecht. In 1785 werd hij doctor in de beide regten. De staatkundige gebeurtenissen van dien tijd noopten hem den finantieelen post, waarin hij, kort nadat hij de hoogeschool vaarwel gezegd had, geplaatst werd, te verlaten om in het stille landleven de onrust en woelingen dier dagen te ontvlieden en in de voortzetting zijner letteroefeningen verademing te zoeken. In 1796 trad hij wederom als werkzaam lid der maatschappij te voorschijn en was sedert onder de verschillende betrekkingen ten algemeene nutte bezig¹⁾. Koning Lodewijk bovenal stelde zijne braafheid en bekwaamheden op hoogen prijs en ook onder de Fransche overheersching zag hij deze gehuldigd door zijne benoeming tot lid van het hof van Cassatie²⁾.

Na de omwenteling bood hij zijn vaderland op nieuw zijne diensten aan. De koning nam dit aanbod aan, en benoemde hem, en sedert meermalen, tot burgemeester van Gouda³⁾.

1) Eerst werd hij tot adjunct-secretaris der cijfers benoemd, kort daarna met het bestuur van den Franschen veldpost belast en tot lid van den stedelijken raad van 's Gravenhage aangesteld. In 1803 werd hem de post van secretaris van de posterijen der Bataafsche republiek opgedragen, en was hij beurtelings als lid en voorzitter werkzaam in de toen opgerigte departementale en stedelijke armen-commissie. Later tot andere werkzaamheden geroepen, werd hij eerelid dier commissie.

2) Koning Lodewijk moedigde hem, als lid van den raad der hofstad aan, om voor 's lands rekening een life-boat (reddingsboot) uit Engeland te ontbieden, en gaf hem geen minder blijk van vertrouwen, door hem, als eenigen Hollander, zitting te geven in de commissie van zijne bijzondere weldadigheid, en hem de zorg op te dragen voor de ongelukkige slachtoffers der ramp, welke, op den 12den Jan. 1807 de stad Leiden getroffen had. In 1808 tot staatsraad in gewonen dienst verheven, werd hij, in September van dat jaar, tegen zijn genoegen, met den post van hoofd-schout en hoofdofficier van 's Gravenhage belast. Zijne benoeming tot lid van het hof van cassatie, onder de Fransche overheersching, had plaats den 29sten Junij 1811.

3) In Maart 1815 tot burgemeester van Gouda benoemd, werd hij niet lang daarna, tot referendaris der eerste klasse benoemd, en aanvaardde het lidmaatschap der adviserende armen-commissie van de zuidelijke en noordelijke gewesten en van de commissie tot regeling der geschillen, ten aanzien der geoctroyeerde vereeniging van den Krimperen-waard, gerezen. In 1817 tot lid der Staten van Holland, en in hetzelfde jaar van de Tweede Kamer der Staten-Generaal, benomed, bleef hij den post van burgemeester van Gouda bekleeden, waarbij, in 1824, die van Dijkgraaf van Stryen en Wilnis gevoegd werd. In de buitengewone zitting der Staten-Generaal van den 14den September 1830 en 1831 werd hij tot president dier kamer gekozen.

[p. 202]

Ook was hij verscheidene jaren lid van de tweede kamer der Staten-Generaal, en verwierf zich daarin, bijzonder ook door zijnen in de moeijelijke jaren van 1830 en 1831 gevoerde praesidiums grooten lof van wijsheid, gematigdheid en oprechte vaderlandsliefde. In 1830 werd hij staatsraad in buitengewonen dienst, en in het volgend jaar gouverneur der stad Utrecht. Hij was lid van het provinciaal Utrechtsch Genootschap, en der Maatschappij der Nederlandsche Letterkunde, ridder, en later commandeur van de orde van den Nederlandschen Leeuw. Hij overleed in Januarij 1840 in den ouderdom van 72 jaren.

Zie Handel. der Jaarl. vergadering v.d. maats. der Ned. Letterk. te Leiden, 1840; Utrechtsche Volks-alm. 1841.