Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 17. Tweede stuk

[Daniel de Superville]

SUPERVILLE (Daniel de), zoon van den vorige, den 11 Junij 1700 te Rotterdam geboren, werd als proponent aldaar beroepen en bevestigd den 30 September 1725. Hij overleed den 24 Mei 1762. De dichter Adolf Hendrik Hagedoorn vervaardigde op hem een lijkdicht. Hij was een der uitstekende kanselredenaars van zijn tijd.

Hij gaf in het licht:

Sermons sur divers textes de l'Écriture sainte. Rott. 1754, Amst. 1763, 64 3 vol. 8^o m. portr.

La Lumière trop tôt éteinte ou sermon sur Jean V. 35; prononcé peu de jours après les funerailles de S.A.S. monseigneur Guillaume Charles Henri Friso, Prince d'Orange etc. Rotterdam 1752 8^o in 't Holl. vertaald door Fr. de Haes (Rotterd. 1752 4^o.)

Dezelfde de Haes vertaalde zijn werkje De ware Dischgenoot aan de tafel des Heeren. Amst. 1737 8^o.

Zijn portret, door J. Folkema gegraveerd, ziet in 8^o het licht met een vierregelig fr. gedicht.

Zie Harderwijk, t.a.p., Glasins, Godgel. Nederl.; Catal. de l'église walon. à Leyde, p. 48; Se Supplém, p. 80; Verwoert; Kobus en de Rivecourt, Muller, Cat. v. portr.