[Hendrik Willem Stroykens]
STROYKENS (Hendrik Willem), in 1785 te Leuven geboren, trad in November 1805 als soldaat in Franschen dienst. Bijzondere neiging voor de geneeskunde gevoelende, werd hem, op zijn verzoek, vergund de zieken te helpen. Weldra werd hij hulp-chirurgijn bij het hospitaal van La Rochelle, in 1808 chirurgijn 3de klasse bij het hospitaal te Leuven, woonde de canpagne van 1809 bij, onderscheidde zich te Wagram, werd in 1810 hulpmajoor bij het 32ste reg. van linie en legde den 21 Juli van dat jaar een examen af aan de Parijsche leerschool, waarop hij, na het verdedigen van eene thesis de salvandis asphilicis tot med. doctor werd gepromoveerd. Bij keizerlijk decreet tot chirurgijn-majoor benoemd, woonde hij de campagnes van 1813 en 1814 bij, werd chir.-maj. van de hospitalen te Dresden en Neustadt, woonde de roemrijke verdediging van Glogau bij en bleef hier tot den val van het keizerrijk. In 1815 trad hij in Nederlandschen dienst, bleef tot 1819 aan het hospitaal van Brussel verbonden, werd in 1830 officier van gezondheid eerste klasse, later chir. majoor te Delft en ridder van den Ned. Leeuw. Hij overleed den 20 April 1849 op zijn buitenplaats te Putten in Noord-Brabant.
Zie Kobus en de Rivecourt.