Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 17. Tweede stuk

[Joannes Spilberg]

SPILBERG (Joannes), een vermaard kunstschilder, werd den 30 Maart 1629 te Dusseldorp geboren. Zijn vader was kunstschilder in olieverw en op glas, in dienst van den hertog van Gulik en Berg: zijn oom ook in die betrekking bij den koning van Spanje. Aanvankelijk werd hij voor een andere bestemming opgeleid en zeer ervaren in de Latijnsche en andere talen, doch welhaast verwisselde hij de pen met het penseel en ging naar Antwerpen, om aldaar, onder de leiding van Rubens voor de kunst opgekweekt te worden. Toen hij onderweg het overlijden van dien meester vernam, ging hij naar Amsterdam en studeerde zeven jaren onder Govert Flink. Zijne vorderingen beantwoordden aan zijnen ijver, en verkreeg hij groote bedrevenheid in het vak van historie en portret, zoodat hij de kunst met eer en voordeel kon beoefe-

[p. 912]

nen. Hij vestigde zich nu te Amsterdam, huwde aldaar met Maria Fix, en vervaardigde, op bevel der burgemeesters, een groot stuk, voorstellende een rotgezel van Amsterdamsche schutters, waarvan burgemeester van de Poll hopman was. Voor deze schilderij ontving de kunstenaar, behalve het bedongen loon, een aanzienlijk geschenk. Nu verspreidde zich de roem van Spilberg's vermaardheid ook buitenslands en benoemde hem hertog Johan Willem tot zijn hofschilder. Hij vervaardigde nu, behalve de beeldtenissen van den hertog en zijne gemalin en van andere vorstelijke personen, die van vele hovelingen en edelen ook altaarstukken te Dusseldorp en Roermonde, als ook het leven van Hercules en meerdere levensgroote beelden, welke laatste op het slot te Dusseldorp geplaatst werden. Vervolgens werd hem opgedragen het schilderen, mede in het groot, van het leven van Jezus, doch voor de geheele voltooijing. stierf hij den 10 Augustus 1690 te Dusseldorp, waar hij zich zich in 1681 met zijn huisgezin gevestigd had.

Zie Houbraken; Kok; Immerzeel; Verwoert; Kobus en de Rivecourt; Nav. D. III, D. VI bl. 32.