[Jonkheer J. Serraris]
SERRARIS (Jonkheer J.). werd in 1787 te Kieldrecht in België geboren. Naauwelijks 18 jaren oud zijnde en wel in den aanvang van 1806, nam hij dienst als vrijwilliger bij de Velster-grenadiers van de garde. In de bataille van Jena ontving hij in Spanje den graad van luitenant bij de oude garde, en in 1812 in Rusland het Legioen van Eer. Bevorderd in 1813 tot kapitein adjudant majoor bij het 11e regement tirailleurs, werd hij te Leipzig voor de tweede reis gewond, en eindelijk bekwam hij te Antwerpen, onder den generaal Carnot dienende, eene derde blessure ten gevolge, waarvan hij werd voorgedragen om bevorderd te worden tot batailjons-chef en tot officier van het legioen van eer. In October 1814 eervol uit Franschen dienst ontslagen, werd hij als kapitein bij het Nederlandsche leger geplaatst, en diende hij voort tot in September 1852, wanneer het Z.M. behaagde hem het pensioen van generaal-majoor toe te kennen. Hij was een braaf soldaat, die door opregtheid en de strikste regtvaardigheid jegens zijne onderhebbende uitblonk. Zijne onkrenkbare trouw aan pligt en eed heeft hem tot den Nederlandschen adelstand doen verheffen.
Hij overleed te Maastricht den 2 Januarij 1855. Serraris was commandeur van den Nederl. Leeuw, van de Eikenkroon, en der Leopolds-orde, ridder der militaire Willemsorde 4de kl. en van het Legioen van Eer.
Zie Handelsblad 5 Januarij 1855.