Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 17. Eerste stuk

[Everhardus van der Schuer of Scheur]

SCHUER of SCHEUR (Everhardus van der), waarschijnlijk te Utrecht geboren, althans in den jare 1577, studeerde denkelijk te Leiden in de regtsgeleerdheid, en was vervolgens een zeer vermaard pleitbezorger te Utrecht in de eerste helft der 17^de eeuw. Hij was zoo gezien, dat er in eene verzameling van Utrechtsche Consultatien van 1620 tot 1640 verschenen, 12 à 14 zijner Consultatiën voorkomen, en dat zijn portret, dat ons een snedig en fiks gelaat vertoont, na zijn dood gesneden werd door den vermaarden graveur J.G. Bronchorst, wiens werk hoogst zeldzaam voorkomt. Op zijnen dood, in 65 jarigen leeftijd, in den jare 1642 voorgevallen, maakte de Amst. hoogl. Casparus Barlaeus, een tien regelig latijnsch lijkdicht, dat we hier teruggeven.

Aspice, quem pacis studiis secrevit alemnum,

Illa reis nimium litigiosa Themis.

[p. 520]

 

Maluit arbitrio dirimi, quam jure, querels,

 

Et facilis stricto praetulit aequa foro.

 

Dum trahit invisas Minois Curia causas,

 

Abrumpit lentis jurgia grata togis.

 

Nunc Themidis, nune Iuris habes, placidissime Schuri,

 

Praemia et aethereo Iudice salvus abis.

 

Quique boni civis partes patronus obisti,

 

Post obitum superis desinis esse reus.

Het is, in folio, onder zijn in 4^o. portret gedrukt. Zie ook C. Barlaei, poëmata, ed. 1655. Part. II. p. 534.

Hij is echter nergens elders vermeld geworden dan met een enkel woord door E.A. Sandbrink, in zijne acad. dissert. de advocatorum in Belgio Septentr. juribus ac doctrinâ. Traj. ad Rh. 1849 pag. 76.

Particul. berigten.