Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 16

[Engel of Ingel de Ruyter]

RUYTER (Engel of Ingel de), zoon van den vorige en Cornelia Engels, (of, gelijk Brandt haar noemt Neeltgen Ingels) werd den 2 Mei 1669 te Vlissingen geboren. Nog had hij geen 15 jaren bereikt, toen hij (1664) voor de eerste maal naar de Middellandsche Zee medevoer, om het soldaat- en zeemanschap onder zijn vader te leeren, Op den togt naar de kust van Guinée werd hem een vendel opgedragen. In 1666 zond hem zijn vader, toen op de kust van Frankrijk, nevens anderen, naar Boulogne om den hertog van Aumont te begroeten. Hij was toen Luitenant van 't collegie ter Admiraliteit te Amsterdam, doch in 1667 werd hij als Kapitein-Luitenant geplaatst op de Hollandia, een schip van 80 stukken, gevoerd door den Kommandeur van der Zaan. Zijn 19e jaar nog niet bereikt hebbende, werd hij, den 1 April 1668, in plaats van den overleden Kapitein Henrik Gotskens, door het genoemde collegie tot vast Kapitein aangesteld en kreeg een nieuw fregat, genoemd het Wapen van Leijden, bemand met 90 koppen, met last zich naar Engeland te begeven en den Ambassadeur Jan Meerman aftehalen. Te Londen werd hij beleefd ook aan het hof ontvangen en onthaald en door den koning tot Ridder geslagen, waarna hij zich naar s' Gravezande begat en van daar incognito naar Rochester en Chattam, waar hij de schepen en werven bezigtigde en de afgebrande wrakken in de dokken zag liggen. In den slag voor Solsbay vocht hij in zijns vaders smaldeel, als Kapitein en werd door een grooten splinter op de borst gekwetst. Zijne kardoeskisten raakten in het gevecht tweemaal ledig, hij schoot een oorlogschip de steng af en had dien dag elf dooden en vijftien gekwetsten. In 1673 ontving hij last,

[p. 599]

met 3 schepen omtrent de Engelsche kust op kondschap uittegaan en naar de gesteldheid der Engelsche en Fransche vloten te vernemen, ook moet hij in 't zelfde jaar de Engelsche vloot bespieden. In dit jaar werd hij door den krijgsraad ‘bij manieren van voorraad’ tot Schout-bij-nacht van Amsterdam benoemd en door den Prins van Oranje in die waardigheid bevestigd. In 't volgende jaar werd hij met 9 schepen naar het kanaal op kondschap en afbreuk van den vijand gezonden, ook was hij als Schout-bij-nacht op den togt zijns vaders naar Amerika. Na het sluiten van den vrede met Engeland, ontving hij in 1675 van den koning zijn diploma als ridder, en toen hij in 1676 met de smirnasche vloot en veel zilver uit Cadix te huis kwam, vernam hij den dood zijns vaders. In hetzelfde jaar in de Oostzee op de vloot zijnde, die men ten dienste van den Koning van Denemarken en den Keurvorst van Brandenburg derwaarts gezonden had, ontving hij voor het eiland Rugen de tijding, dat de koning van Spanje hem den titel van hertog met het inkomen van 2000 dukaten, door zijn vader genoten, had verzekerd. Op zijn verzoek werd de titel van hertog in dien van baron voor hem en zijne nakomelingen veranderd. In 1678 werd hij vice-admiraal van Holland en West-Friesland, doch hij stierf den 27 Februarij 1678 te Amsterdam zonder gehuwd te zijn geweest en kinderen te hebben nagelaten. Zijn lijk werd den 4 Maart in het praalgraf van zijn vader bijgezet. Zijn afbeeldsel vindt men vóór het Leven en Daden der Doorl. Zeehelden.

Zie G. Brandt, Lev. v.d. Ruyter bl. 273, 307, 541, 543, 619, 668, 796, 810, 863; 864, 879, 894, 895, 907, 997, 1002; La Rue Heldh. Zeel. bl. 205; J.C. de Jonge, Ned. Zeewezen D. III. a. bl. 101, 139, 215, 325, 415, D. III b. bl. 10, 189, 234, 274, 394; Nav. D. VI. bl. 24, 371, Bijbl. 1853, LIV. CVIII. CXL. IXCIII. 1854, LXX. D. VII. bl. 159, 308, Hoogstraten, Kok, Verwoert, Kobus en de Rivecourt; Muller, Cat. v. portr.