Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 16

[Egbert Roelofszoon]

ROELOFSZOON (Egbert), deftig Amsterdamsch koopman, die zich in het midden der 16e eeuw aan het hoofd stelde van dien aanhang, welke de kerkhervorming voorstondt. Ten tijde als men de openbare preek in, of bij gemelde stad zocht in te voeren, hield hij gemeenschap met Laurens Jacobsz Reael, Reinier Kant, Cornelis Willemszoon Hooft en anderen, en hield heimelijk verstand met eenigen uit de vroedschap, uit wie hij vernam wat ten hunnen opzigte ten stadhuize voorviel. Bij het uitbreeken der beeldstormerij ontboden Burgemeesters hem, benevens Adriaan Pauw en Arend Bouwer, als de voornaamsten der Gereformeerden, ten stadhuize om van hen eenige middelen en voorslagen te hooren, dienstig om het volk tot bedaren te brengen. Terwijl men bezig was met raadplegen, kwam een der Burgemeesteren, die buiten het vertrek gegaan was, ijlings binnenstuiven met groote verbaasdheid roepende: ‘dat in de Oude Kerk reeds alle heiligen in stuk geslagen waren.’ Roelofszoon gaf hierop, met koele bedaardheid, ten antwoord dat het slechts beelden, geenszins ‘heiligen’ waren. Sedert werd hij een en andermaal voor de Heeren ontboden, o.a. ter gelegenheid der plundering van het Minderbroeders-

[p. 412]

klooster, met verzoek om mede te werken tot het doen bedaren van de zaâmgevloeide menigte. Onder de 9 personen naderhand door Burgemeesteren benoemd, om te dienen tot middelaars tusschen de Regering en de Gemeente, als ook tot handhaving der openbare rust, behoorde ook Egbert Roelofszoon. Hij moest echter het land verlaten en bij den vreemde een schuilplaats zoeken en vond die, nevens vele anderen, te Hamburg. In 1578 keerde hij naar Amsterdam terug, en werd in hetzelfde jaar tot Raad en Commissaris tot huwelijkszaken aangesteld. In de laatstgemelde betrekking gaf hij een bewijs van zijnen ijver van het gezag der Regering te doen gelden en den predikanten, daar 't pas gaf, tegenstand te bieden.

Het eerste jaar na de verandering der Regering te Amsterdam, beklom Egbert Roelofszoon het burgemeesterlijk gestoelte. Vijfmaal in 1580, 1582, 1583, 1585 en 1587 bekleedde hij sedert die waardigheid; doch kort daarna zal hij overleden zijn; op de lijst der Raden ontmoeten wij Roelof Egbert Roelofsz. waarschijnlijk zijn zoon.

Zie Brandt, Hist. d. Ref. D. I, bl. 445, 592; Wagenaar, Amst. D. III. bl. 161, 177, 181, 189, 242, 478, 480. IV, bl. 67, Hoogstraten; Kok; Nieuwenhuis, Kobus en de Rivecourt; Verwoert; Muller, Cat. v. portr.