Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 15

[Robertus Puppius]

PUPPIUS (Robertus), zoon van Guilielmus Puppius, werd als Proponent beroepen te Midlie en Quadijk, in 1609 te Edam, en overleed aldaar in 1619.

Hij gaf in het licht.

Bewys van den Kinderdoop, dat deselve uyt Gode is, ende

[p. 490]

niet uyt den Mensch. Teghen den Mennisten ghestelt, bearbeyt, ende uytghegheven door R.P., Dienaer der Ghemeynte Christi tot Middelye. Dit boekje, opgedragen aan gecommitteerde Raden der Staten van West-Friesland en het Noorderkwartier, resideerende te Hoorn, is aldaar in 1621 in 8^o. herdrukt. Hier tegen schreef Anthoni Jacobsz. in 1617: Wederlegginghe des kinderdoops, waerin betoont wort, dat deselfde niet uyt Godt is, maer wel uyt den Menschen, teghen R.P., ook aan de gecommitteerde Raden opgedragen. Hierop liet Puppiu's volgen: Bescherminghe des Kinder-doops teghen Anthoni Jacobsz. M. Doctor, tot verdediginghe der XXVI Argumenten die Robertus voornoemt in syn Bewys van den Kinderdoop byghebracht hadde. Amst., 1629, 8^o. 2e druk.

Zie Schijn, Geschied. der Mennon., D. III, bl. 280, 281, 283; Paauw en Veeris, Verv. Kerk. Alph., bl. 161; de Jongh, Naaml. d. Pred. in Gelderl., bl. 394.