Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 15

[Pieter Booy van Poolsum]

POOLSUM (Pieter Booy van), werd geboren te Utrecht, den 13^den Maart 1790. Op den 12^den Maart 1806, naauwelijks 16 jaren oud, trad hij vrijwillig in militairen Hollandschen dienst bij het regement garde-jagers; ruim twee jaren later, 25 Oct. 1808, ging hij over in den rang van korporaal bij het regiment grenadiers. Den 1^sten Januarij 1809 werd

[p. 414]

hij gekozen tot lijfwacht van koning Louis Napoleon van Holland. Bij de inlijving van Holland in het eerste Fransche keizerrijk, ging hij, op den 1^sten October 1810, over als velite bij het 3^de regiment garde-grenadiers, en op den 1^sten Nov. van dat jaar, bij het 2^de regiment lanciers der garde. Den 23^sten Jan. 1811 werd hij bevorderd tot 2^den luitenant bij het 176^ste regiment van linie, den 1^sten Mei 1813 tot 1^sten luitenant, en den 3^den Dec. van dat jaar tot kapitein. Den 15^den Aug. 1814 keerde hij naar Nederland terug, en op den 24^sten Sept. ontving hij zijne door hem gevraagde demissie uit den Franschen dienst. Onmiddellijk bood hij aan zijn Vaderland en Souverein zijne diensten aan. Sedert 25 Aug. 1814 op halve soldij gesteld, ontving hij, den 1^sten April 1815, zijne aanstelling als kapitein bij het 38^ste batailjon nationale militie; bij de reorganisatie op 1 Jan. 1819 werd hij geincorporeerd bij de 17^de afdeeling infanterie en 16^den Aug. 1829 benoemd tot majoor à la suite, bij de 4^de afdeeling infanterie. Bij de ontbinding dier afdeeling, ten gevolge der onlusten in België, werd hij 17 Oct. 1830 overgeplaatst bij de 5^de afdeeling infanterie, en op 10 April 1831 in zijnen rang en ancienniteit bij de 9^de afdeeling infanterie. Zijne bestemming echter voerde hem naar het corps terug, waarmede hij zijne eervolle loopbaan begon. Den 13^den Julij 1833 ging hij over bij de afdeeling grenadiers, bij welk corps hij den 7^den Julij 1840 zijne aanstelling bekwam tot luitenant kolonel. Den 5^den Jan. werd hem het bevel over de 9^de afdeeling infantrie opgedragen. Z.M. den koning benoemde hem, 24 Oct. 1843, tot kolonel en kommandant van het 2^de regement infanterie. Ruim 9 jaren stond hij aan het hoofd van dat schoone regiment, dat zijn bevelhebberschap nog altijd met achting herdacht, toen Z.M. de koning hem tot nog gewigtiger diensten riep. Den 22^sten April 1852 werd hij benoemd tot generaal majoor. kommandant van de 2^de brigade infanterie en tevens belast met de waarneming van het provinciaal kommandement van Noord-Brabant. Zijne verdiensten als soldaat en dapper krijgsman blonken spoedig uit. Reeds in 1809 maakte hij den veldtogt in Brabant mede en in de jaren 1811, 1812, 1813 en 1814 was hij in de velden bij de armee van Arragon (Spanje) en in laatstgemeld jaar bij het leger van Lyon in Frankrijk. Zijne vaderlandsliefde deed hem echter den Franschen dienst verlaten, om zijn degen aan zijnen wettigen Vorst aan te bieden; zoo bevond hij zich in 1830 ter gelegenheid van den Belgischen opstand in de vesting Doornik, in 1831 en 1882 in Staats-Vlaanderen en in 1833 en 1834 bij het mobiele leger.

In de bataille van Catella (Spanje), 13 April 1813, ontving hij eene zware kneuzing aan het linkerbeen, in de af-

[p. 415]

faire van Lyon, 1 Febr. 1814, een bajonetsteek in het regterscheenbeen.

De maarschalk Suchet, aan wien 's mans verdiensten niet ontgingen, benoemde hem in Januarij 1814, voor uitstekende daden, tot ridder van het Legioen van Eer, welke benoeming koning Lodewijk Philips van Frankrijk eerst den 15^den Sept. 1841 bevestigde.

Z.M. de koning schonk hem de Militaire Willemsorde 4^de kl., ter gelegenheid van den Tiendaagschen Veldtogt in België den 2^den Nov. 1831. Den 28^sten Maart 1832 ontving hij het Metalen Kruis van aandenken aan dien veldtogt. Den 11^den Nov. 1846 benoemde hem Z.M. tot ridder der orde van den. Nederlandschen Leeuw, op 10 April 1849 tot ridder der orde van de Eikenkroon met de ster en eindelijk op 15 Sept. 1854 werd hij door den koning benoemd tot HD. adjudant in buitengewone dienst.

Hij overleed te 's Hertogenbosch den 10^den Dec. 1855.

Zie Amst. Cour. 12 Decemb. 1855.