studeerde hij onder Johannes Wamesius en Philippus Suerius te Leuven in de regten. Na zijne studiën voleindigd te hebben, riep hem zijn oom Torrentius naar Luik, waar deze hem een kanunnikaat bij de kerk van St. Martinus verschafte, doch reeds 15 Julij 1581 verdronk hij in de Maas, wijl hij zich baadde. Men las ten tijde van Paquot zijn grafschrift door Willem Fannius vervaardigd nog in de kerk van St. Martijn.
Men heeft van hem.
Dionysii Alexandrini de situ orbis, liber. Prisciani ejusdem Dionysii interpretatio, notulis illustrata. Et Musaei Carmina de amore Erûs ae Leandri Graecè et latinè. Antv. 1575. 12o. De twee eerste werken werden herdrukt met den titel:
Dionysii Orbis descriplio cum veterum scholiis et Eustachii commentariis. Accedit Periegesis Prisciani cum notis Andreae Papiae. Oxoniae 1697, 8o. Leidae 1736.
De Consonantiis sive Harnoniis Musicis contra vulgarem opinionem. Antv. 1581 12o.
In Hub. Goltzii Siciliam et Magnam Graeciam in Delic. Poët. Belg. t. III p. 793.
Peerlkamp stelt hem zeer hoog als Latijnsch dichter.
Zie Sweertii Bibl. Belg. p. 124; Valerii Andreae Bibl. Belge. p. 52, 53; Foppens, Bibl. Belg. Miraei Elog. Belg. p. 203, 204. Sanderus, de Gandeavens. p. 16. Paquot, Mem. t. XIII, p. 441. Syll, Epist. Burm. t. I, p. 951. Bart, Advers. L. 52, c. 7. Hoeufft, Parn. Lat. Belg. p. 74. Peerlkamp, de Poëtis Neêrl. p. 131-133, Gregoir, Biogr. d'Musiciens. Nouv. biogr. génér t. XXXIX, p. 30. Biogr. Univ. t. XIII. p. 228. Bux.