Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 13

[Johan van Nyenrode]

NYENRODE (Johan van), ondste zoon van Otto van Nyenrode en Heilwich van Vianen, ontmoeten wij den 27sten April 1411, voor het eerst en wel als schildknaap. Den 15den Augustus 1416 beloofde hij, als zoodanig plegtig, te gelijk met vele andere edelen, om Jacoba van Beijeren, na den dood van haar vader, als landsvrouw te zullen huldigen. In 1427 verrees de oorlog tusschen Rudolf van Diepholt en Zweder van Kuilenburg, die elkander een tijd lang den zetel van Utrecht met geweld van wapenen betwisten. De eerste en de stad Utrecht bewezen Johan de bijzondere gunst van met zijn gezin en hofstede te Nyenrode en met al zijne overige goederen, in het Sticht gelegen, buiten den krijg te mogen blijven. Van zijne zijde beloofde hij aan

[p. 374]

den prelaat en diens bondgenooten geen nadeel toe te brengen, noch zijn huis voor hunne vijanden te openen. Ook hertog Philips van Bourgondië verleende op den 19den Augustus van hetzelfde jaar 1427, voor een bepaalden tijd, de gemeene buren en onderzaten van Nyenrode een zekere bescherming tegen gevangenschap, roof, brand en andere oorlogsrampen. In 1449 werd ook hij, als een voornaam tegenstander van bisschop Rudolf van Diepholt, te gelijk met zijn broeder Splinter, uit de stad en het Sticht van Utrecht gebannen. Hij overleed den 1sten Julij 1454 en liet bij zijne vrouw Ida van Byland na, Gysbrecht, die volgt, Johan, die met Else van Darthuisen en in 1475 met Johanna van Montfoort huwde, en een zoon naliet, Hendrik die ongehuwd stierf; Johanna, gehuwd met Gerrit van Rijn Soudensz en Heila, non in het klooster van St. Cecilia.

Zie Matth. Fundat. p. 287; van Mieris, D IV. 211. bl. 344, 383, 897; Dodt, Arch. D. II. bl. 247; Algem. Ges. d. Vad. D. II. St. II. bl. 517; Burman, Utr. Jaarb. D. II. bl. 531, 148 Tijds. van Utr. 1837. bl. 401; de Geer, t.a.p. bl. 36 volgg.