[Arnold Neomagus]
NEOMAGUS (Arnold), predikant te Bergambacht, werd in Dec. 1618 door de gedeput. der Delfsche Synode in zijne dienst geschorst tot het einde der Nat. Synode, omdat hij ‘was onzuiver bevonden in de leer van de volmaakte onderhouding der geboden Gods in dit leven, insgeiijks dat de Heidenen door de onderhouding van de wet der natuur, konden salig hij worden; was ook betichtigd, al hoewel niet overtuigd, van oneerlijkheid en geheel onrustig gevonden in zijne predicatien, in dewelke hij Calvinus menigmaal nominatim doorstreek,’ zeggende, volgens Brandt, diens gevoelen te zijn, ‘dat God onnoosle kinderkens van de moeders afrukt en in de helle werpt.’ Ontboden om voor de Z. Holl. Synode te compareren, om de canones of de acte van stilstand te teekenen, verscheen hij niet. In eene missive verklaarde hij die eerst niet te kunnen aannemen, en werd van zijn dienst gedeporteerd. In Augustus 1619 ging hij met Lucas Molanus naar Waalwijk. Den 18 Mei 1621 kwamen in de vergadering, door Episcopius, Grevinkhoven en Cupus te Keulen gehouden, klagten in dat Arnoldus (Neomagus) die van Heusden tot nog toe onbediend gelaten had, terwijl zijn bezwaar, ‘dat men niet dan met convooij daar kon komen,’ voor geen wettige reden van excuse werd gehouden, en men aanwij-
Auteursrechtvrij