[Petrus Montanus]
MONTANUS (Petrus) of van den BERGH, in het midden der 15o eeuw te 's Heerenberg geboren, een der geleerdste discipelen van Hegius, was eerst onderwijzer te Nijmegen, Alkmaar, Zwolle, eindelijk in het Fraterhuis te Amersfoort, werd 1500 rector. Zijne denkwijze was zeer verlicht, en dat zijn onderwijs in dien geest geweest zij, wordt vermoedelijk uit de daadzaak dat de broeders van het paedagogicum te Amersfoort in 1529 bij den bisschop van Utrecht onder zware verdenking van ketterij lagen. In de maand Mei werden zij zelfs uit het convent verdreven. Montanus gaf eenige werkjes over de presodie in het licht en beoefende zelf de latijnsche poëzij, blijkens zijn Satyrae de Poëtis, de discrimine inter divinum Poëtam et versificatorem etc. Swoleis 1506, Argentorati 1529, 8o. Verhoeven noemt ze de elegautissimae. Hij was door naauwe vriendschap aan Erasmus verbonden en overleed in 1507.
Zie Sweertii, Ath. Belg. p. 623; Val. Andreas, Bibl. Belg. p. 738; Foppens, Bibl. Belg. T. I. p. 993; Paquot, Mém. T.
Auteursrechtvrij