Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 12. Tweede stuk

[Johannes Milander]

MILANDER (Johannes), heer van Pouderoijen, secretaris van prins Maurits, den Eumenes van Alexander, gelijk Grotius hem noemt, bevriend met de meeste geleerden van zijn tijd en zelf een geleerde ‘eruditionis amans, ipse erudi-

[p. 868]

tissimus’ schreef Heinsius, die een fraai gedicht vervaardigde bij gelegenheid dat hij, ofschoon oud, nog eene zeer schoone en jeugdige vrouw trouwde, welk gedicht hij Scaliger in zijn laatste ziekte voorlas. Baudins beschuldigt hem van zuinigheid of gierigheid. Hij schijnt Lipsius ook ten dien aanzien reden tot klagen gegeven te hebben. Hij prijst hem echter in zijne brieven.

Zie Delprat, Lettres inédites de J. Lipse, p. 12; D. Heinsii, Poem. p. 8; audii, Epp. p. 896.