Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 12. Tweede stuk

[p. 827]

[Jan Petersen Michell]

MICHELL (Jan Petersen), werd in 1760 te Amsterdam geboren, verloor op achtjarigen leeftijd zijn vader, die aldaar de geneeskunst uitoefende, bezocht de Latijnsche school en het Athenaeum, werd student in de medicijnen te Leyden, en verdedigde er eene dissertatie De Synchondrotomia pubis commentarius, later door Ludwig, hoogleeraar te Leipzig in 't Hoogd. overgezet (1784) daarna ook gevoegd bij eene lofrede op van Doeveren in de Gedenkschriften van de Kon. Maatsch. der geneeskunde te Parijs. In 1781 verkreeg hij de doctorale waardigheid, na het verdedigen eener verhandeling De mirabili quae caput inter et partes generationi dicatas, intercedit sympathia, in 1787 met anderen opgenomen in het Sylloge selectorum opusculorum de mirabili sympathia van J.C. Traug. Schlegel te Leipzig. Na zijne promotie vestigde hij zich te Amsterdam, en behaalde in 1782 den eereprijs bij het geneeskundig genootschap de servandis civibus op eene verhandeling over den koortshast en deszelfs vermenging met andere geneesmiddelen, en gaf nog in hetzelfde jaar in 't Mengelwerk der Algem. Vaderl. Letteroef. een stuk over de Epidemishce koorts, die voornamelijk in Junij te Amsterdam had geheerscht. Met scherpzinnigheid voerde hij geschil met den hoogleeraar Ypey over den aard der uitwasemingen van bedorven water. In 1783 schonk hem het Prov. Utr. Genootsch. den gouden eerepenning voor eene verhandeling over de oorzaken der vermeerdering der zenuwziekte in ons land, in 't Lat. en Ned. uitgegeven en in de werken van gemeld Genoots. opgenomen; een jaar later het Zeeuwsch Genoots. van Kunsten en Wetenschappen eenen voor eene verhandeling over de oorzaken, den aard en de genezing der zinkingaartige koortsen. In 1785 behaalde hij en J.R. Deiman een prijs bij de Kon. Maats. van Geneesk. te Parijs over het gebruik der koortsbast in de aftatende koortsen. In het volgende jaar verwierf hij den gouden eereprijs voor de beantwoording der vraag: over de kenteekenen der eigenlijk gezegde zeuuwziekten, derzelver oorzaken en geneeswijze, die echter niet is uitgegeven.

Nog schreef hij een verhandeling over de borstwaterzucht en over den invloed der ademhaling op het dierlijk leven, en vele anderen, die door hem zijn uitgesproken in Doctrina et Amicitia en in Concordia et Amicitia. De door hem voorgedragene stukjes, zoo in Felix Meritis als elders, b.v. Mijne luchtreis, Kruidje roer mij niet, De mode in de geneeskunde: Onze vragen van den dag, Amst. 1794, getuigen inzonderheid van zijn luim. Hij was lid van verschillende Genootschappen, en genoot algemeene achting. Hij overleed 4 Nov. 1795. Zijn vriend G. Schutte sprak den 17 December daaraanvolgende in Felix Meritis eene sierlijke lijkrede op hem uit. Hij was in 1783 gehuwd met Johanna Jacoba Kips, die hem één zoon schonk (die volgt).

[p. 828]

Hij schreef:

Natuurkundige verhandeling over den invloed der ademhaling op het dierlijk leven, in N. Algem. Magaz. 1794. D. II. St. I. bl. 385.

Geneesk. verhandeling over de oorzaken, onderscheiding en geneezing der febres catharrales of zinkingkoortsen enz. 2^e dr. Amst. 1806, in Verh. v.h. Zeeuwsch Genoots. 1786. D. XI. bl. 89.

Diss. Phys. med. de causis, indole et therapia morborum nervosorum, qui in Belgica observantur in Verhand. v. Teylers Genoots. 1785. D. III. St. St. I. bl. 191. De Holl. vertaling Ibid. bl. 427.

Verhandeling over de ondersteuningsmiddelen van den koortsbast, in Verhand. v.h. Genoots. Servandis Civibus. 1783. bl. 167.

Natuur- en Geneeskundige verhandeling over de oorzaken, den aart en de genezing der zenuw-ziekte, welke men in de vereen. Nederlanden waarneemt. Utr. 1793. 8^o.

Aanmerkingen over de zinkingkoorts welke voornamelijk in de maand Junij des jaars 1782 te Amsterdam geheerscht heeft, in Algem. Vad. Letteroef. 1782. D. IV. St. II. bl. 389.

Drie brieven aan A. Ypey, bevattende een onderzoek over de vermeende schadelijkheid der dampen van rottend water. Ald. 1782. D. IV. St. II. bl. 524; 1783. D. V. St. II. bl. 232, 334.

Iets ter nagedachtenis van P. Nieuwland. Amst. 1795. gr. 8^o.

Zie Navors, 1865, bl. 166; Holtrop, Bibl. med. chir.; Kobus en de Rivecourt; Arrenberg, Naaml. bl. 353; van Cleef, Alph. Naaml. bl. 402.