Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 12. Tweede stuk

[Lieve Willem Meijer]

MEIJER (Lieve Willem), zoon van David Meijer, welke laatste in het jaar 1787 predikant te Colombo, op het eiland Ceylon, was, trad nog zeer jong zijnde in dienst van de voormalige O.I. Compagnie.

Wij vinden hem in het jaar 1805 reeds met den aanzienlijken post van Visitateur Generaal der Indische negotie-boeken bekleed, en na de komst van den Gouverneur Generaal Daendels door dezen met nog hooger betrekking begiftigd, en met eene missive van het hoogste vertrouwen en van finantielen aard naar Nederland vereerd.

Hoe weinig Meijer echter dat vertrouwen verdiende, heeft hij wel bewezen door zijn eerloos gedrag na de landing der Engelschen op Java in de maand Augustus van het jaar 1811, toen hem bij uitzondering op den algemeenen regel, uithoofde van voorgewende ziekte en zwakheid, door den Gouverneur Generaal Janssens, even zoo als aan den eerbiedwaardigen

[p. 795]

oud Gouverneur Generaal Siberg verlof was gegeven om in zijne woning, digt bij Batavia gelegen, te verblijven; en hij al dadelijk, schoon nog als Secretaris Generaal aan den opperlandvoogd en zijne regering door eed en pligt gebonden, den rol van verrader speelde en door zijne kennis van zaken alle mogelijke hulp aan den gelanden vijand bewees, die hem dan ook ter belooning van zijn verraad, terstond in zijn dienst stelde.

Een zoo goed voorbeeld was voor zijn lafhartigen broeder, kapitein bij een in het versterkt kamp te Meester Cornelis, gelegen infanterie bataillon, niet verloren, want ook deze maakte zich schuldig aan desertie nog voor de bestorming van dat kamp.

Reeds in 1816 had beide, het lot voor verraders weggelegd getroffen, en waren zij bij de Engelschen in groote verachting. Bij het vertrek van Java van den Engelschen Gouverneur Raffles in de maand Maart 1816, had Lieve Willem Meijer roeds post en aanzien verloren.

Part. berigt.