Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 12. Tweede stuk

[Pieter Hermanus Luitjes van der Meulen]

MEULEN (Pieter Hermanus Luitjes van der), een zoon des broeders van bovengenoemden, werd te Leeuwarden den 10 April 1780 geboren en was voor den handel bestemd. Uit liefde voor de kunst begaf hij zich naar Amsterdam, waar hij zich op de teeken- en graveerkunst toelegde, en vooral in de gepointilleerde manier van Portman, eerlang voortreffelijke proeven leverde. Daarvan zijn als de voornaamste, ook in Muller's Catalogus van Portretten, bekend: Ds. A. Rutgers, 1794; Prof. H. Cannegieter, 1804 en vier jaren later M. Couwenhoven, Prof. A. Reland en Roemer Visscher met zijne dochters Anna en Maria. Mr. Jac. Scheltema, in wiens werk ze geplaatst waren, voegde er bij, dat het hem geen gering genoegen verschafte, den naam van dezen jongen Frieschen kunstenaar, die tot nog toe meest

[p. 738]

voor andere meesters werkte, hierdoor meer bekend te maken. Van zijn lateren arbeid kennen wij alleen het portret van Witsen Geysbeek, die in het kunstwerk van van Eynden en van der Willigen, een zinneprent op Prof. Kempers dood (1824) en een gezigt op de Amsterdamsche beurs in aquatint. Ook was hij een bekwaam teekenaar van bloemen. Vooral het portret van Roemer Visscher heeft hem tot den rang onzer beste graveurs verheven, die Velijn naar de kroon stak. Omstreeks 1850 is hij, welligt te Amsterdam, overleden.

Zie Immerzeel en Kramm, aangevuld door onzen medewerker W. Eekhoff.