Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 11

[Albert van Lymborch]

LYMBORCH (Albert van) werd in 1561 te Luik geboren. Na het voleindigen zijner eerste letteroefeningen omhelsde hij den geestelijken stand, legde zich, waarschijnlijk aan de hoogeschool te Ingolstad, op de regtsgeleerdheid toe en werd doctor in de beide regten. Omstreeks 1595 werd hij cantor en kanunnik der Collegiale St. Paulus Kerk te Luik. Hij had zeven en een half jaar deze betrekking bekleed, toen Thomas Farnese, 39ste deken dezer kerk, en neef van Paus Paulus III, stierf, en hij, in 1602, werd geroepen om zijn plaats te vervullen. Hij bewoog paus Clemene VIII hem een gedeelte der goederen, die aan de Broederen van St, Hienonymus of Broederen van het gemeene leven hadden toebehoord, aan zijne medebroederen af te staan. Ook stichtte hij in zijne kerk een Salut. Behalve het ambt van deken, bekleedde hij ook dat van Protonotarius Apostilicus, en is negenmaal te Rome geweest. Hij

[p. 793]

stierf den 24 April 1627, in den ouderdom van 68 jaren, bekend als een man van groote bekwaamheden en beminnaar ook der Muzen.

Men heeft van hem:

Fundatio Collegii S. Pauli Leodiensis, cum Decanorum continua successione. Leodii, 1622 4^o. en Hexameters.

Zie Val Andreas, Bibl. Belg. p. 38; Fisen, Hist. Leod. T. I. p. 141, 144, 151; Foppens, Bibl. Belg T. I. p. 41; Paquot, Mém. T. III. p. 114, 115; Peerlkamp. de Poët, Neerl. p. 269, 270.