Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 11

[Mr. Marcus Lycklama a Nijeholt]

LYCKLAMA A NIJEHOLT (Mr. Marcus), zoon van Mr. Meine Lyckles, substituut grietman van Weststellingwerf en van Hylck Terwisga, werd omstreeks 1570 geboren, ontving zijne eerste letterkundige opvoeding te Leeuwarden, en genoot daar het onderwijs van Joannes Fungerus, studeerde (volgens Paquot) eerst te Heidelberg, vervolgens te Franeker sedert Mei 1593, waar hij vooral Henricus Schotanus tot leermeester had. Na alhier den titel van doctor in de regten verkregen te hebben, werd hij 9 Mei 1597 advokaat te Leeuwarden, en in 1603 wegens Friesland naar 's Hage afgevaardigd. Den 25 Mei 1604 beriepen hem curatoren van Franeker, in plaats van Johan van den Sande, tot hoogleeraar in de regten. Het volgende jaar bekleedde hij er de waardigheid van rector magnificus. Zijn hoogleerambt verwisselde hij den 22 Mei 1610 met dat van grietman van Ooststellingwerf en curator van de Franeker hoogeschool; de grietenij verruilde hij den 11 Julij 1623 tegen die van Weststellingwerf. Meermalen werd hij wegens Friesland naar de vergadering der Staten-Generaal afgevaardigd. In 1615 verzette hij zich, in die vergadering, tegen het zenden eener commissie tot demping der gerezene geschillen. In 1621 sloot hij te 's Gravenhage een verbond met Denemarken, en werd daarop, met Reinier Pauw en Rutger van Haersolte, als buitengewoon ambassadeur naar

[p. 772]

Christiaan, koning van gemeld rijk, gezonden. Later verkreeg hij door den Venetiaanschen gezant, met Daniël Heinsius, de ridderorde van St. Marcus, van wege de Republiek.

Hij huwde in 1615 Perk, dochter van Feye van Goslinga, te Wanswerd, en Sitske van Aylva van Schraard, en had geen kinderen. Hij stierf 9 Augustus 1625 en werd te Nijeholtpade begraven. Hij was in zijn tijd een beroemd regtsgeleerde, en gaf verschillende regtsgeleerde werken uit, die door Ulrik Huber en anderen zeer zijn geprezen.

Hij gaf in het licht:

Verscheidene Dissertationes Academicae o.a. Illustrium Quaestionum ex libro VIII et IX Codicis, Franeq. 1605, 8^o. (om gevoegd te worden bij 7 diergelijke theses van Hendrik Schotanus, gestorven in 1605); Illustres Juris controversi positiones ex materiâ Emtionis venditionis collectae, Ibid, 1606, 8^o.

Oratio funebris, memoriae Raphaelis Clingbyl, Anatomiae ac Medicinae Professoris, dicta, Franeq. 1608, 4^o.

Membranarum Libri VIII, Franeq. 1608, 4^o. Men vindt hier slechts de 5 eerste boeken, de 2 laatste verschenen kort daarna de 7 boeken te zamen; Jenae, 1624, 8^o. en Leov 1644, 4^o.

Liber Singularis de Jure studiosorum, Franeq. 1609.

De Heredis institutione in leqitimâ, et re certâ, ad Antonium Fabrum, Fran. 1610, 12^o.

De ineunda rei aestimatione liber commentarius ad L. Vinum 22 ff. de Reb. Credit. Fran. 1610, 12^o, Leov. 1644, 12^o. De Leuvensche hoogleeraar Wilhelmus Masius heeft een critiek van deze verhandeling gegeven in een met gelijken titel door hem uitgegeven geschrift.

Antonii Mercatoris pro Jacobo Cujacto, inclytae recondationis Jc.^to, Operae gratuitae, de Condictione furtivâ; adversus Operas Antonii Fabri, Sebusiano, inclytae famae Jc^to., et Praesidi in Senatu Subaadiae primario, subsidiarias, L.B. 1616, 12^o. Opgedragen aan Cornelius Sylvius, hoogleeraar in de regten te Leyden. Dit geschrift is een antwoord aan Gaspard Schifordiger, een Silesiër, die hem in zijne Disputationum Forensium ad Ant. Fabrum, Jc^tum. Sebusianum, libri tres, had aangevallen.

Oratio de Professore Juris, Franeq. 1616.

Benedictorum lib. IV. Adversus Male-dicta et Errores, cum Pragmagticorum tum aliorum variorum, circa actiones ex delicto merè poenales, mixtas, merè rei persecutorias, perpetuas, annales, ad et aduersus heredes quatenus transitorias, vel non transitorias, aliaque varia, opvs varium et novum, Lugd. Bat. 1617, kl. 8^o. De schrijver verdedigt in dit geschrift zijne gevoelens tegen de Chiliade van Antonius Faber. De titel van Benedicta, die hij aan zijn werk geeft, ontleent hij aan den regtsgeleerde Aulus Cascelius, van

[p. 773]

wien Pomponius heeft gesproken l. II. § 5 de Orig. Juris X. Petiscus roemt ook Lycklama's werk de Magistratibus Romanis, dat echter niet bekend is.

Hij beoefende ook de Latijnsche poëzy, blijkens zijn gedicht op zijn leermeester Schotanus in Membran, p. 353.

Zie Biogr. Univ.; Jöcher, Gel. Lex.; Adelung, Fortz. u. Erg. Sweertii, Ath. Belg. p. 521; Val. Andreas. Bibl. Belg. p. 639, 640; Foppens, Bibl. Belg. T. II. p. 840; Paquot, Mém. T. I. p. 413; Vriemoet, Ath. Fris. p. 122, 126, p. XLII. Saxe, Onom. T. IV. p. 167; Magiri, Eponym. p. 543; Scheltema, Staatk. Ned. T. II. p. 42, 48; G de Wal, de Clar. Fris. Jurec. p 45, 208, seqq p. 443; Baerdt van Sminia, Nieuwe Naaml. enz. bl. 393, 394, 403; Ferwerda, Wapenb. Gen. Lycklama, Gen. 5; Goslinga, Gen. 5; Vollenhove, Broed. Gevang. bl. 102, 125; Sandbrinck, de adv. Jur. p. 58; Struvii, Bibl. Jur. Sel. c VI. 350, c. VII. 519, p 324; Huberus, Oper. Min. T. I. p. 132; Otto, ad Tit. Just. de rebus corp. et incorp. § 2, p. 202 sq. en in Papiniano, p. 197; Wieling Lect. Jur. Civ. T. I. p. 18; H. Cannegieter, Observ. Jur. Rom T. I. p. 13; S.H. van Idsinga, Varior. c. VI. p 49; Bavius Voorda, ad Praelectiones Jani à Costa, p. 318; Brunquelli, Hist Jur. III. Mzmb. II c. 8, § 24, not C. Hoepfner, Comment. über die Inst. s. 942 Orat. fun. in obitum Henr. Bouricii p II. G Feltman in Dedic. Bened. Oper. T. II. p. 204. H. Eyben, Disp. I ad Just. Observ. T. II. Frantzk, ad ff. de S.P.R. n. 31 fin Stepf, Gallerie aller Jurid. Auctoren. T. I. p. 101; van Idsinga, Zedig en vrijmoedig onderzoek, bl. 10; E.S. van Burmania Rengers, De Poena adult. ex J. Julia, Franeq. 1761. L. Adama, Or. fun. H. Schotani, p. 22. Winsemius, Chron. van Friesl. bl. 414, 905. Naamrol der Raden, bl 28; Menrsius, Ath. Belg. L II. p. 215 Cunaei Epp. CXIIX. Petiseus, Lex. Ant. Rom. Gerdesii Flor lib var. p. 380 Bibl. Raison. T XVI. p 134. Verder Luiscius, Hoogstraten, Kok, Kobus en de Rivecourt, De Baron B.T. van Heemstra bezit belangrijke papieren van hem.