[Hendrik van Lunteren]
LUNTEREN (Hendrik van), werd den 3den Sept. 1780 te Doorn, provincie Utrecht, geboren, en vestigde zich, na zich er in geoefend te hebben, aldaar in 1806 als bouwmeester. Hij vertoefde een jaar in Engeland tot vermeerdering zijner wetenschappelijke kennis der horticultuur en tot vorming van zijn smaak in het aanleggen van buitengoederen, huwde in 1786 Marie Estopey, geboren van Houten, en stierf den 18den Mei 1848 te Utrecht.
Tot zijne volvoerde werken behooren de volgende: den aanleg van den Heiligenberg bij Amersfoort, Wadnoyen en Vredesteyn bij Tiel, Mallaram bij Zwolle. Ook zijn de wallen van die stad, als ook het noordelijk en westelijk gedeelte van die van Amersfoort, door hem in aangename wandeldreven herschapen. Voorts: De Poll bij Zutphen, Enghuyzen bij Hummelo, Rheederoord bij Rhenen, Draakensteyn bij de Vuursche, den Engelenberg bij Brummen, Vollenhoven bij de Bilt, het heerenhuis met stalling en aanleg van het landgoed Pijnenburg bij Soestdijk, de van ouds zoogenaamde Nieuwe baan te Utrecht met de daarbijgelegen plaatsen De Oorsprong en het Hoogeland. Deze en vele anderen getuigen van zijn kunstzin, smaak en talent. Zijn zoon Samuel Adrianus van Lunteren, drukt roemrijk het spoor van zijn bekwamen vader.
Zie Kramm, Lev. en Werk. der Holl. en Vl. Kunst-Schild. D. IV. bl. 1023-1024.
Auteursrechtvrij