Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 11

[Johan George August Luer]

LUER (Johan George August), den 17den October 1809 te Hannover geboren, was discipel van den bekwamen fluitist Steynemeyer, en later op zijn hoofd instrument, de hautbois, een kweekeling van den met roem bekenden Rose, doch voornamelijk van den vermaarden concertmeester en componist Maurer. Hij was een fijn gevoelig kenner, een uitstekend theoretisch en praktisch beoefenaar en leermeester der muzijk. De groote toondichter en kapelmeester Marschner te Hannover, telde hem onder de beste leden van zijn uitstekend orchest. Te Oldenburg en te Erfurt onderscheidde bij zich mede in het muzykale vak door zijn degelijk talent, terwijl hij intusschen bij verschillende militaire muzijkkorspsen in Duitschland werkzaam was. Als zoodanig werd hij in 1839 bij ons aangesteld tot stafmuzijkant bij de kapel der 17de afdeeling infanterie, toenmaals in de kantonnementen. Den 20sten November 1843 vestigde hij zich te Utrecht als hautboist en muzijkonderwijzer, en genoot voor zijne toonkunstige bekwaamheid, zoo in het orchest als bij zijne talrijke leerlingen,

[p. 710]

de hoogste achting. Hij overleed te Utrecht den 26sten December 1832, Eenige leden der Mannen-Zangvereeniging en van de Stedelijke Harmonie, waarvan hij lid was, vergezelden hem den 29sten dier maand naar het graf, waarbij de Domorganist Nieuwenhuysen een treffend woord ter nagedachtenis van den ontslapene sprak.

Zie F.C. Kist, Iets over J.G.A. Luer in Caecilia, X. 15 en Astrea, II. 333.