[Arnoldus de Lovanio]
LOVANIO (Arnoldus de), Arnoul of Arnold de Louvain, in de eerste jaren der dertiende eeuw uit een adelijk geslacht te Leuven geboren, werd monnik te Villers, vervolgens onderprior, welke betrekking hij in 1240 nog vervulde. In dat jaar volgde hij Nicolas de Sombreffe als abt op. Zijne vroomheid en wijsheid bragten hem in hooge gunst bij Hendrik III, hertog van Brabant, die hem zijn vader noemde en zich door hem liet besturen. Op zijn dringend aanhouden, werd hij in 1250 door het kapittel van Celeaux van zijne waardigheid ontslagen. Hij stierf nog in hetzelfde jaar.
Waarschijnlijk is hij de schrijver van het eerste gedeelte der Annalen van Villers, door Martène en Durand, in 1717 in het licht gegeven met den titel: Historia monasterii Villariensis in Brabantia, Ordinis Cisterciensis, libris tribus distincta. Ex duobus Manuscriptis, uno Monasterii Boni-Fortis, altero Dunensi, in Thesaurus Novus Aneod., Paris, 1717. fol.
Ook wordt hem toegeschreven Summum Raimundi metricé scriptum in diens boek, getiteld Excerptum speculi caritatis, mogelijk hetzelfde met de Summula Raymundi, Col. Agr. 1502.
Zie Hist. Monast. Villar.; Fisen, Flor. Eeel. Leod p. 133, 134. Gallia Christ. T. III. p 567; Val. Andreas, Bibl. Belg p. Foppens, Bibl. Belg. Paquot, Mém. T. III. p. 345.