Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 11

[David Lindanus]

LINDANUS (David) of van der Linden, werd waarschijnlijk in 1570 te Gend geboren. Reeds vroeg werd hij in de onlusten der beroerten gewikkeld, en begaf zich, na zich op de letterkunde te hebben toegelegd, naar Dendermonde, waar de magistraat hem in 1607, het rectoraat van het daar bestaande gymnasium toevertrouwde. In 1622 werd hij griffier dier stad, en bekleedde dit ambt tot zijn dood, omstreeks 1640. Hij was een middelmatig Latijnsch en Nederduitsch dichter, doch goed philoloog, bevriend met Cornelius Rekenarius, Justus Harduyn, Justus Ryckius en andere geleerden. Hij huwde eene zuster van Franciscus Zypius of van der Zype, een beroemd regtsgeleerde en kanunnik te Antwerpen. In Augustus 1850 werd zijne buste te Dendermonde ingewijd.

Hij schreef:

De homine et ejus instauratione, oratio ad felix suscepti muneris auspicium, Teneraemondae dicta III idus Februar. ciƆ iƆc. vii, Antv. 1609. 4^o.

De Teneramundâ, libri tres, ad Sereniss. Principem Albertum, Archiducem Austriae, Ducem Burgundiae, Principem Belgarum, Antv. 1612. 4^o. Ook ingelascht in de Antiquitates Belgicae van Gramaye, Lov. 1708. fol.

Oda Gandensium Poëtarum encomiastica, vóór een der Tragoediën van Jacobus Cornelius Lumenaeus à Marea.

Een menigte zijner Latijnsche gedichten zijn ten behoeve zijner vrienden afzonderlijk gedrukt. In de Del. Poët. Belg. van Gruterus, T. III. p. 298-302, vindt men van hem

[p. 460]

een Carmen Lyricum in laudem Joannis Miraei Episcopi en een Carmen Elegiacum in obitum Justi Lipsii.

Men treft een zijner Nederduitsche dichtstukken aan in het werk van J. Harduyn, ten jare 1620 verschenen, over den Val en opstand van koning David. In 1635 gaf hij met zijn vriend Harduyn in het licht: Goeden ijver tot het vaderland, ter blyder inkomste van den conincklyken prince Ferdinand van Oostenryck, cardinael infant, Gouverneur der Nederlanden ende Bourgoignen, binnen de stad Ghend, uytghegheven door Justus de Harduyn, priester, ende David Lindanus, beyde inghesetenen derselver stede, (Antw. 1635. kl. 4^o.) Ook in hei Latijn verschenen.

In handschrift bestaan van hem:

Pro nuditate contra vestes, Paradoxon.

Varii versus in commendationem Phyllidis.

Dissertationum libri tres: primus sacra, secundus politica, tertius ethica continel documenta, in den smaak van die van Petrus Mexia en Antoine du Verdier.

Zie Sanderns de Gandav. p 38; Val. Andreas, Bibl. Belg p. 229; Sweertii, Ath. Bat. i.v. Foppens, Bibl. Belg. T. I. p. 23; Jöcher, in voce; Paquot, Mém. T. II. p. 47; Coupé, Soirées Littér. T. XV. p. 124; Hoenfft, Parn. Lat Belg p. 101; Poerlkamp, de Poët. Lat. Neêrl. p. 229; J.F. Willems, Verh. over de Ned. Taal- en Letterk. D. II. bl. 62; Witsen Geysbeek, B.A.C. Woord. D. IV. bl. 203; de Wind, Bibl. der Ned. Geschiedschr. D. I. bl. 376; Bodel Nijenhuis, Bibl. der Plaatsbeschr. bl. 85; Messager de Scienc. Hist. de Belg. 1850. p. 293; Blommaert, de Ned. Schrijv van Gent, bl. 184, 210, 220; J. Ryckii Gand, Prael. Poët. (Duaci, 1606) p. 103.