[Carolus Libardus]
LIBARDUS (Carolus) of Liebardus, eigentlijk Libaerd, een onbeduidend Latijnsch dichter uit de zestiende en begin der zeventiende eeuw, te Lange-Make bij Yperen geboren. Bij Gruterus, Del. Poët. Belg. T. III. p. 295, komen drie gedichten van hem voor: Verus Cloacina, de Furno et Latrina, de Godefrido Pharmacopola. Men vindt ook eene elegie en epigrammen van hem in Jac Sluperi Omnium fere gentium, nostraeque aetatis nationum habitus et effigies. In eosdem Joannis Sluperii Epigrammata. Adjecta ad Singulas Icones Gallica Tetrasticha, Antv. 1572. p. 439-443.
Zie Paquot, Mém. T. IX. p. 383, 384; Hoeufft, Parn. Lat. Bely. p. 51; Peerlkamp, de Poët. Lat. Belg. p. 195.