Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 11

[Leo]

LEO, een Egmonder monnik, die onder den abt Johannes van Hillegom (1360-1381) leefde. Twee eeuwen voor hem had Dirk van Leijden (Theodoricus à Leidis, ook een Egmonder monnik), voor de Graven, die te Egmond begraven liggen, korte grafschriften vervaardigd, ze boven hunne grafsteden geplaatst en ze met glaswerk, om ze te bewaren, overdekt. Deze grafschriften of breviculi, werden, in weerwil van deze voorzorg, verteerd en de glazen gebroken. Op bevel van den genoemden abt, vervaardigde Leo nu breedvoeriger grafschriften in proza, met grafschriften in verzen. De hoogleeraar Matthaeus ontdekte beiderlei aanteekeningen achter een handschrift van Jan van Leijden, en gaf ze

[p. 343]

daarmede uit. (Chronicon Egmundanum J. de Leydis. Accedunt praeter Theodorici à Leydis Breviculos Leonis Monachi Egmundani Breviculi majores, Lugd. Bat. 1692. 4^o.) De Breviculi van Theodoricus beslaan slechts twee bladzijden en loopen tot 1151. Die van Leo loopen van Dirk I tot Dirk VII, die in 1203 stierf. Zij zijn in het Nederduitsch overgezet, en te vinden achter de Kronijk van Egmond, door Jan van Leyden, vertaald door K. van Herk en G. Kempher, Alkm. 1732. 4^o. bl. 226-245. Zij zijn niet onbelangrijk, en welligt heeft men er te weinig gebruik van gemaakt, wijl men die voor een compilatie aanzag uit den Egmonder monnik, hetgeen echter het geval niet is.

Zie Paquot, Mém. pour servir à l'Hist. Litt. des Pays-Bas, T. VII. p. 374; de Wind, Bibl. van Neêrl. Gesch. bl. 57, 58, 513.