Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 11

[Gabriel van der Leeuw]

LEEUW (Gabriel van der), ook wel de Leuwe genoemd, werd in 1643 te Dordrecht geboren. Zijn vader, Sebastiaan van der Leeuw, was zijn leermeester. Hij streefde zijn vader weldra vooruit, vestigde zich te Amsterdam, huwde daar met de zuster van den kunstschilder David van der Plaats, en begaf zich naar Italië, Frankrijk en Spanje, en vertoefde veertien jaren te Lyon, Parijs, Madrid, Rome en (zeven jaren) te Napels. Daar zijne kunst meer toejuiching buiten 's lands dan in zijn vaderland vond, besloot hij andermaal naar Italië te reizen, kwam te Dordrecht om afscheid van zijne bejaarde moeder te nemen en stierf er in 1688.

[p. 263]

Er bestaan van dezen meester eenige geëtste prentjes, o.a. in den stijl van Castiglione en H. Roos.

Ofschoon goed geordonnanceerd, zoo laat, volgens Kramm, de uitvoering, wat de geestige behandeling der hollandsche etsnaald, in het vak van Stalvee betreft, toch veel te wenschen over. Nagler en le Blanc vermelden 25 stuks zijner gravuren.

Zie Houbraken, Lev. der Sch. D. III. bl. 179, 180, 181. Immerzeel, Lev. en Werk. der Holl. en Vl. Kunst-Sch. D. III. bl. 165; Kramm, Lev. en Werk. der Holl. en Vl. Kunst-Sch. D. IV. bl. 961.