Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 11

[Abraham Johannes Lastdrager]

LASTDRAGER (Abraham Johannes) werd den 7den Junij 1788 te Houten, in de provincie Utrecht, waar zijn vader, Hendrik Lastdrager, predikant was, geboren. Zijne moeder was Maria, dochter van Johannes Brill, predikant te Rijswijk, bij 's Gravenhage. Toen hij vier jaren oud was, verloor hij zijne moeder, en werd hij opgenomen door zijne

[p. 185]

grootouders, den evengenoemden predikant Brill, en diens echtgenoot Elisabeth de Marre. Na het onderrigt van den kundigen dorps-onderwijzer Oosterlandt genoten te hebben, werd zijne opvoeding te Amsterdam bij een oom van vaders zijde voltooid.

Na eenigen tijd op het kantoor van den notaris Adam Houtkoper werkzaam te zijn geweest, werd hij in 1807 ordinaris klerk bij het ministerie der Staatssecretary, in welke bediening bij tot den 29sten September 1810 werkzaam bleef, op welk tijdstip hij, ten gevolge der inlijving van het koningrijk Holland in het Fransche keizerrijk, eervol werd ontslagen. Weldra werd hij geplaatst als extraordinaris klerk bij den raad ter judicature voor de middelen te water en te lande, en bleef als zoodanig werkzaam tot aan de opheffing van dat ligchaam. Van 1811 tot 1812 was hij particulier secretaris van den Inspecteur-generaal voor de waterstaat, A.F. Goudriaan, en bepaaldelijk belast met de redactie der stukken in de Fransche taal. Zijn doel om eene vaste aanstelling in het Corps des ponts et chaussées te bekomen, door eenen algemeenen maatregel van bestuur ten eenemale verijdeld zijnde, besloot hij zich wederom tot het vak van notaris te wenden, werd als eerste klerk ten kantore van den heer F.A. de la Rivière te Breda, en, na diens dood, in die betrekking ten kantore van de notarisssen Baak en Cramer te Amsterdam geplaatst. Daar hij er de noodige bekwaamheden toe had, zou hij naar eene aanstelling als notaris gestaan hebben, ware de omwenteling van 1813 niet tusschen beide gekomen. Den 1sten Januarij 1814 werd hij, door invloed van den inspecteur-generaal der belastingen, den heer Hanegraaff, tot controleur der indirecte belastingen benoemd in het ressort Amerongen. Den 1sten Januarij 1817 werd hij overgeplaatst naar de stad Utrecht en het volgende jaar naar Amsterdam. Intusschen was hij, den 11den Augustus 1815, in het huwelijk getreden met Dina Elizabeth van Hoogdalem. Zijn huisgezin groeide spoedig aan, en duchtende dat zijne bezoldiging niet toereikende zou zijn, om de kosten eener groote huishouding te bestrijden, nam hij in 1818 het kloekmoedig besluit, om zich de vereischte kundigheden eigen te maken, ten einde, na eene aanstelling als onderwijzer bekomen te hebben, een instituut voor jonge jufvrouwen op te rigten, waaraan toen groote behoefte was. Na een vereischt examen voor de provinciale commissie van Noord-Holland afgelegd en den rang van onderwijzer van den tweeden rang verkregen te hebben, opende hij een instituut, welks bloei weldra aan zijne verwachting beantwoordde, en dat hij in 1843, ten gevolge van het overlijden van een bloedverwant, wiens woonhuis hem ten deel viel, naar 's Hage verplaatste. Sedert ontsloeg hij zich van het aandeel, dat hij tot dus verre aan het onderwijs

[p. 186]

genomen had, en liet de directie der school aan zijn oudsten dochter over. Hij stierf den 20sten Januarij 1855. Lastdrager was een zeer kundig man, en vooral ervaren in de geschiedenis van zijn tijd, waarvan hij menige proef heeft gegeven. Onder anderen werd zijn Gedenkstuk van Nederlands verlossing met de gouden eerepenning, uit naam van den luitenant-admiraal van Kinsbergen, door de Maatschappij tot Nut van 't Algemeen uitgeloofd, en zijne verhandeling ter beantwoording der vraag: Wat moet men doen, om het oud Hollandsch karakter te herstellen? door dezelfde Maatschappij met goud bekroond. Menig belangrijk werk, bepaaldelijk voor de schooljeugd, is ook door hem in het licht gegeven. De Maatschappij van Ned. Letterk. te Leyden, benoemde hem, den 23sten Julij 1836, tot haar medelid.

Hij schreef:

Gedenkstuk der Verlossing en Herstelling van Nederland 1813, uitgegeven door de Maatsch. T.N.v. 't A. Amst. 1817. 1818. 2e dr. 8^o.

De Nederlandsche Zeeloods Frans Naerebout, Amst. 1820.

Tafereel der Omwentelingen in Europa, sedert de vernietiging van het Westersch-Romeinsche Rijk tot aan onzen leeftijd, gevolgd naar het Fransch van L.W. Koch, met 7 kaarten, Amst. 1823.

Proeve eener Geschiedenis van het Koningrijk der Nederlanden, 1815-1830. 2. dl. Amst. 1832-35. m. kaart. 8^o.

Tafereel der Omwentelingen in Europa, in eene volgreeks van (10 gekleurde) kaarten, Amst. 1834. langw. form.

Nieuwste Geschiedenissen van Nederland in Jaarlijksche Overzigten (ook van Europa's toestand,) m. pl. en k. Amst. 1839-1848. 8 d. 8^o.

Geschiedenis des Vaderlands voor Jonge lieden, kl. 8^o. met pl. Haarl. 1838.

Bijdrage tot de Geschiedenis van het onderwijs in Nederl. sedert 1825, Leyden, 1849. 8^o.

Belegering en Verdediging des kasteels van Antwerpen, m. pl. en k. 1846.

Tafereelen en Karakterschetsen uit Vaderlandsche Geschiedschrijvers, sedert het begin der zestiende eeuw, voor Protest. Jongelingen, 1851.

Over den invloed van den Chemischen en Physischen toestand van het luchtgestel en van den grond, op het karakter der Noord-Nederlanders, in het Mengelwerk van den Rec. o.d. Rec. 1830. No. 5, 8^o.

Keur van Levensschetsen voor Jongelieden.

Zie Hand. der Jaarl. Algem. Verg. van de Maatsch. van Ned. Letterk. 1855; Cat. der Maatsch. van Ned. Letterk. (Regist.)