Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 11

[Hubertus Languet]

LANGUET (Hubertus) Ofschoon geen Nederlander, verdient deze geleerde hier vermeld te worden, wegens zijne belangrijke brieven over de geschiedenis onzes vaderlands, van welke Wagenaar, Beaufort en andere geschiedschrijvers hebben gebruik gemaakt. Hij werd in 1503 te Viteaux in Bourgogne geboren. Na met gelukkig gevolg zijne studiën voleindigd te hebben, ging hij naar Duitschland, waar de beroemde J. Camerarius hem bewoog de leer der Hervormden te omhelzen. Hij bezocht vervolgens Italië, Zweden, Denemarken en Lapland, trad in dienst van Augustus, keurvorst van Saxen, die hem tweemaal naar Frankrijk zond om Karel IX geluk te wenschen. Hij bevond zich te Parijs, in den St. Bartholomeus nacht, en trachtte, met gevaar van zijn eigen leven, Adolf Wechel en Duplessis-Mornay te redden. Sedert vervulde hij verschillende zendingen en stierf in 1581 te Antwerpen, in dienst van den prins van Oranje. Zijn portret gaat op meer dan ééne wijze in plaat uit. Zie o.a. door M. Bernigeroth voor zijne Epp., van 1699.

Hij schreef:

Epistolae politicae et historicae ad Philippum Sydnaum, Lugd. Bat. 1646.

Epistolae ad Joachim Camerarium, Patrem et Filium scriptae, Gron. 1646, Leipz. 1685 in 12^o., met de antwoorden van Camerarius, Crato, etc. Franckf. 1702 in 4^o.

[p. 146]

Epistolae secretae ad Principem suum Augustum, Saxoniae Ducem et S.R.I. Septemvirum, Halae, 1699 4^o. ‘De verschillende drukken der brieven van Sidney en Camerarius,’ meldt te Water, ‘geven bewijs van derzelver belangrijkheid. Doch de brieven aan den hertog van Saxen verdienen de meeste aandacht.’

Voorts schreef hij:

Arcana seculi decimi sexti, etc. Halae, 1699. 4^o.

Vindiciae contra Tyrannos, sive de principis in populum, populique in principem legitima potestate, Edimb. (Bazel) 1579 in 8^o., onder den naam van Junius Brutus, door Franc. Estienne in het Fransch vertaald met den titel: De la puissance légitime du prince sur le peuple, 1581 in 8^o.

Ook is hij de schrijver der:

Apologia illustrissimi Principis Wilhelmi Principis Auriacae, apud O. Sylvium, 1581 in 8^o.

Zie Bibl. Univ. o.h.w; Bayle, Dict. Hist. o.h.w.; Niceron, Mém. T. III. Saxe, Onom. Litt. T. III. p. 380, 381; te Water, Verb. der Edel. D. IV. bl. 396; Beaufort, Leven van Willem I, D. III. bl. 247; Groen van Prinsterer, Archives. Prem. Série (Reg.) Gerdesii, Florileg., p. 222; Cat. de Lange van Wijngaarden, bl. 69; Cat. v. Hullthem (Reg.)