Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 11

[Jan Lambrecht]

LAMBRECHT (Jan) een regtsgeleerde te Brugge, die in het midden der zestiende eeuw te Vlaanderen, als dichter en taalkundige groote vermaardheid had. Hij was ‘Prins van de hoofdkamer der Vlaamsche poëten te Brugge.’

Hij schreef:

Vlaemsche Vrede-vreucht, naer eene pijnelijcke droefheijt door den grouwelijcken oorlog, nu verandert in een aangenaeme Peijs, 's Grav. bij A. Vlack, 1659, met plaeten en muziek, en een lofdicht van Cats en Westerbaen.

Vorstelijcke Minnelusten en koninklijck Bruijlofts-gedicht, 1659, z. pl. of dr. Vervaardigd op het huwelijk van Lodewijk XIX met Maria Theresia van Spanje.

Deuchdenlof, tot Wellecom-wenschinge van den Doorluchtighen Heer Carolus van den Bosch, commende uyt syn bisdom van Brugge tot den bisschoplicken stoel van Gendt, met het wapen.

Wonderen der H. Stadt Halle, naar het Lat. van J. Lip-

[p. 71]

sius, en versch. Ghedichten ende Lofsanghen, Brugge, 1682. 4^o. m. pl.

Bethlehem, vertoonende den H. Kersnacht, met alles wat bedenckelijck is daar in te zijn gheschiedt. Spele-wys beschreven, Brugge, 1685. 4^o.

Rachel ofte Thonneel van oprechte Liefde: verthoonende door een Herders-spel, den Aerbeyt ende ghetrouwe Liefde van den Aertsvader Jacob, waerin een vermaecklyke Clucht, Brugge, 1662.

Konincklycke Bruylofts-gedichten ende Sanghen op de Trouwe van de Vrede-Vorst, den Alderchristelijksten Monarch Louys XIV, Van Godt ghegeven, enz. z.n.v. pl. of dr. 4^o.

Onstervelicke Lof van de Reden-rijcke Dichtkonst. Uytghegeven door d' Heeren Regierders, van de Goddelicke Redenrijcke Gilde des H. Geests in Brugghe, in 4^o. m. pl. z. dr. en pag.

Schoonheydts Ramp-lot: vertoont door het droevigh verhael van het jammerlick ongheval, geschiet aen een wonderlicke schoone jongvrouwe; ghenaemt de schoone Johanna van Parys, wiens doot-geraemte nu ter tydt is te sien in de Stadt van Brugghe. Tot Brugghe, 1661. 4^o.

Lof der Bouw-lust, vertoont op den blyden dagh der H. Wydinge ende myteren, van den eerwaerdighsten Heere Myn Heere Carolus Geleyns, eerst Cantor en Proost in d' Abdie van Bergen S. Wynocx, ende nu XLIsten Abt van de oude vermaerde Abdye van Sinte Pieters tot Oudenburgh, van de orden des H. Benedictus, Brugghe, 1665. 4^o. z. pl.

Goe- Weke, verthoonende de komste, het Heyligh wonderbaerlijcke Leven, grauwelijck Lijden ende geduerighe Vervolghinghe, de bitter Passie ende pijnelijcke Doodt, van den eenighen ghebooren Sone Godts, ons Heeren ende Salighmaeckers Jesu Christi, Ald. 1678. 4^o. met een opdragt Aen Godt den Hemelschen Vader.

Mey-droom. verthoonende de hedendaegsche handelinghe ende genegentheyt des menschen; met onderwijsinghe van de Sonden ende quade lusten te vlieden, enz. z.j. of pl. v. dr. 4^o.

Goddelycke Vrede-Lof. Aen den Gever van deselve over syn menichvuldighe Weldaden, die hy aan het menschelijk geslacht gedurichlijk bethoont, ende namentlick als nu door het geven van de lang ghewenste Peys, als boven.

Zie van Kampen, Gesch. der Ned. Lett. en Wetensch. D. I. bl. 382; Willems, Verh. der Ned. Taal- en Letterk. D. II. bl. 3 volgg.; Witsen Geysbeek, B.A.C. Woordenb. D. IV. bl. 148, 149; Cat. der Maatsch. van Ned. Letterk. D. I. bl. 216, 244; Cat. J. Schouten, bl. 32.