Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 10

[Jan Konijnenburg]

KONIJNENBURG (Jan) zag den 8^sten December 1757 te Leiden het levenslicht. Reeds in 1773 werd hij als student bij de Remonstrantsche broederschap aangenomen en in 1778 tot proponent bevorderd. In 1780 tegelijk door de gemeenten te Woerden en Hazerswoude beroepen, koos hij de laatste. Twee jaren later ontving hij eene roeping naar Leiden, en naauwelijks had hij hier gedurende vier jaren het leeraarsambt bekleed of hij vertrok naar Utrecht. Reeds den 31^sten October 1790 predikte hij zijn afscheid van deze gemeente, want op den 3^den Augustus was hij tot opvolger van van der Meersch benoemd, terwijl hij den 23^sten November deszelfden jaars het hoogleeraarambt in de godgeleerdheid aanvaardde met eene: Laudatio Simonis Episcopii. Na deze bediening gedurende vele moeijelijke en kommervolle jaren te hebben waargenomen, en in welke hij ook eenmaal zitting nam onder de representanten der tweede Nationale vergadering van 1797, werd hij in 1827 eervol emeritus verklaard. Niet lang mogt hij zijne wel verdiende rust genieten, daar hij reeds den 8^sten Januarij 1831 overleed. Zijne afbeelding ziet het licht.

Konijnenburg was een man van veelzijdige kennis, die een helderen blik aan een scherpzinning oordeel paarde. Dat zijne wetenschappelijke verdiensten niet werden miskend kan hieruit blijken dat het Zeeuwsch Genootschap hem in 1806 en de Hollandsche Maatschappij van Wetenschappen te Haarlem hem in 1815 tot haar medelid benoemden. Teyler's Genootschap bekroonde in 1794 zijne geleerde verhandeling over de Messiaansche voorspellingen met goud; terwijl de zoo even gemelde Hollandsche Maatschappij in 1814 aan zijn antwoord op de prijsvraag: over de nuttigheid der vertalingen

[p. 325]

van de geschriften der oude Grieken en Romeinen den zilveren en een jaar later aan zijne Verhandeling over de voorteekenen van aanstaande gesteldheid van saizoenen of van verandering van het weder te vinden in de vlugt der vogelen, geschreeuw of geluid van dieren enz. den gouden eerepenning waardig keurde.

Van Konijnenburg's onvermoeide werkzaamheid getuige de lijst zijner geschriften:

Laudatio S. Episcopii. Amst. 1791. In dat zelfde jaar verscheen ook de Lofrede op S. Episcopius, door P. Weiland bezorgd en door Konijnenburg nog met eenige aanteekeningen vermeerderd.

Onderzoek van den aard der voorspellingen wegens de Messias in de schriften des ouden verbonds, Haarlem 1794. 8^o. Niet in de werken des genootschaps opgenomen. Het werk werd later in het Hoogduitsch vertaald.

Lessen over het Leeraars ambt in de christelijke kerk, Utrecht 1805. 8^o.

Lofrede op E. Wolff geb. Bekker en Agatha Deken, Amst. 1805. 8^o.

De kunstver diensten van Anelika Kauffmann en Raphael, geschetst in twee redevoeringen, met af beeldingen, 's Hage 1810. 8^o.

Nationaal gedenkboek der hernieuwde Nederlandsche Unie, van den jare 1813. Met pl. en portr. 's Gravenh. 1816. 8^o.

Nadere bijvoegselen verbeteringen tot het Nationaal gedenkboek, 's Hage 1817. 8^o.

Letter- natuur en zedekundige mengelingen, Amst. 1818. 8^o.

Konstantijn de Groote Treurspel, Amst. 1818. bl. 8^o.

Tafereelen van de staatsomwenteling in Frankrijk, Amst. 1794-1807. 8^o. 26 deelen; 2de druk Zalt Bommel 1824-1827. 8^o. 28 deelen.

Overzetting van de H. Schriften des N. Verbonds, Amst. 1825. 8^o.

Brief betreffende de recensien dier overzetting, Amst. 1826. 8^o.

Bovendien ondernam Konijnenburg in 1788 de uitgave van een maandschrift onder den titel: Bijdragen tot het menschelijk geluk, waarvan 6 deelen het licht zagen. Ook schijnt hij nog verschillende werken van smaak uit het Fransch, Hoogduitsch, Engelsch en Italiaansch in het Nederduitsch te hebben overgebragt.

Zie Algem. Konst- en Letterb. 1831. D. I. bl. 18-20; van Lennep Ell. Amst. Ath. memor. p 292; van der Hoeven, Gedenkschrifvan het Seminarium der Remonstrant. bl. 200-202. Ypeij, Geschied. der Christ. kerk in de 18de eeuw, D. IX. bl. 230 en volgg; Tideman, de Remonstrantsche Broederschap, bl. 20, 88, 188, 258, 374; Muller, Cat. van Portrett.