Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 10

[Pieter Ysaac Knoll]

KNOLL (Pieter Ysaac), van Yerseke, zoon van Marius Anthonius Diederichus Knoll en van Johanna Elisabeth Bruck, werd geboren te Dokkum den 23^sten Janunuarij 1782. Na als kadet bij een der infanterieregimenten te zijn geplaatst, werd hij in 1798 bevorderd tot tweede luitenant, ging als zoodanig over in 1806 bij de garde grenadiers des konings en bij de inlijving bij de oude keizerlijke garde. In 1812 tot kapitein bevorderd, verkreeg hij in Junij 1814 zijn ontslag met den rang van luitenant-kolonel.

In 1806 had hij medegemaakt den veldtogt in Duitschland, in 1809 dien in Zeeland, in 1812 in Rusland, in 1813 in Saksen en in 1814 in Frankrijk. Bij Krasnoi werd hij den 17^den November 1812 door een geweerkogel in den regterwang gewond.

Reeds ridder van het legioen van eer zijnde, werd hij den

[p. 270]

28^sten November 1813 door Napoleon tot officier van die orde bevorderd, tot belooning van zijn uitstekend gedrag in den slag bij Leipzig gehouden.

In Nederlandsche dienst getreden werd hij als majoor bij de infanterie ingedeeld en in 1829 tot kolonel en bevelhebber van de 18de afdeeling infanterie benoemd. Tijdens den Belgischen opstand voerde hij bevel binnen Namen, nam deel aan den tiendaagschen veldtogt, en bleef tot December 1837 bij het leger te velde, toen hij benoemd werd tot provinciaal-kommandant van Zeeland. In het volgende jaar werd hij generaal-majoor en als zoodanig in 1843 gepensioneerd. Hij overleed te Goes den 16^den November 1858 en was ridder der beide Nederlandsche orden.

Uit medegedeelde berigten bijeengebragt; Nieuwe Rott. Cour., 19 Nov. 1858.