Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 10

[Pauwels de Kempenaer]

KEMPENAER (Pauwels de). De familie de Kempenaer is oorspronkelijk uit Brabant en Vlaanderen; de naam vindt men verschillend gespeld, nu eens de Kempenaer, dan weder de Kempener, de Kempenere en de Kampener.

Pauwels de Kempenaer werd volgens sommigen den 23^sten Januarij 1552, of volgens anderen den 14^den Februarij 1555 geboren. Zijn vader heette Pauwels de Kempenaer en zijne moeder Clara Bruynseels Pieters dochter. Hij werd den 9^den Junij 1582 secretaris extraordinair van den raad van Brabant, bij commissie van den hertog van Anjou. Hij was in dat jaar binnen Gent in de St. Janskerk aldaar, na de reformatie, gehuwd met Jaqueline d'Arbaut, dochter van Antonis d'Arbaut en Elisabeth Caillet. Hij vertrok later met der woon naar Leiden. De tijd van zijn overlijden is niet bekend. Hij verwekte 12 kinderen, waarvan een zoon volgt. Hij vertaalde uit het Latijn:

Afbeeldingen van sommige in Gods woort ervarene mannen, die bestreden hebben den Roomschen Antichrist, waar bij ghevoecht zijn de Lofspreuken en registers harer boecken, eerst in 't latijn uijt gegeven door Jacobus Verheiden, 's Hage 1603. 4^o.

Deze lofspreuken zijn in rijm overgebragt, waardoor wij den vertaler leeren kennen, als de Nederduitsche lier hanteerende, gelijk ook blijkt uit een sonnet achter de voorredenen geplaatst, geheel in den trant der rederijkers en onderteekend met de Kempenaar's zinspreuk: Kamp-en-eere.

[p. 108]

Hij liet ook een en ander handschrift na van godsdienstigen aard, waarin fraaije met de pen geteekende beeldjes.

Zie Ferwerda, Adel. en Aanzienel. Wapenb. in de Genealogie van de Kempenaer; van der Aa, Nieuw Woordenb. van Ned. Dicht.; uit bijzondere berigten aangevuld.