[Michaël van Isselt]
ISSELT (Michaël van) werd volgens sommigen te Dokkum, volgens anderen te Amersfoort geboren. Hoewel de laatste bewering veel waarschijnlijks heeft, is echter de eerste nog niet geheel te verwerpen. Zeker is het, dat hij te Amersfoort, waar zijn vader de geneeskunde uitoefende, en onder de vermaardste geneeskundigen van zijnen tijd genoemd werd, het eerste onderwijs ontving. Na te Utrecht in de letteren onderwezen te zijn, legde hij zich te Leuven op de wijsbegeerte en godgeleerdheid toe, en keerde toen naar Amersfoort terug, waar hij in 1579 als Roomsch geestelijke gebannen werd. Hetzelfde lot trof hem ten volgende jare te Zwolle, als ook te Nijmegen, waar hij in 1590 pastoor was geworden. Toen deze stad in handen van den prins van Oranje viel, vestigde hij zich te Keulen, alwaar hij eenigen tijd gewoond en schriften uitgegeven heeft. Naderhand te Hamburg pastoor geworden zijnde, is hij aldaar den 17den October 1597 overleden, en in het Oude klooster nabij die stad begraven.
Als geschiedschrijver maakte zich van Isselt verdienstelijk door de volgende werken:
Historia belli Coloniensis libris quatuor, ab electione Gerhardi Truchessii, usque ad recuperatam ab Ernesto, Duce Bavariae Westphaliam, Colon. 1584 en 1620. 8o.
Historia sui temporis, in qua res in toto orbe terrarum gestae, tum praecipue motuum Belgicorum, sub Philippo II, Hispaniarum Rege, etc. concitatorum, origo et successus, usque ad annum 1586 perspicue et accurate describuntur, Colon. 1602. 8o.
Van Isselt was ook schrijver van de drie eerste deelen van de Mercurius Gallo-Belgicus etc., Colon. 1588, 1599. 4 deelen in 8o. Hij schreef ook nog:
Conciones Evangeliorum Dominicalium et Festorum, Colon. 1594, 8o.
De overige godsdienstige geschriften, door den heer Glasius van hem genoemd, zijn vertalingen uit het Italiaansch en Spaansch.
Zie Suffridus Petrus, de Scriptor. Fris. 431; Sweertius,
Auteursrechtvrij