HEMERT (Gerardus van of van den) bekleedde het predikambt achtereenvolgende te Hellevoetsluis (1720), Voorschoten (1721) en te Middelburg (1722), werd aan de hoogeschool aldaar tot hoogleeraar in de wijsbegeerte beroepen (1726), en stierf den 10 October 1759, oud 60 jaren. Hij sloeg in 1725 een beroep als predikant te Delft en in 1737 als hoogleeraar te Utrecht af. Hij schreef:
Gerhardus de Wit ontmaskerd, Middelb., 1738. 8o.
[pagina 522]
[p. 522]
Brief aan Maatschoen over den oorsprong der Mennonieten, Middelb. 1744. 8o.
Zie Boekz. der gel. wereld. 1719. b. 242, 1720. a. 627. 1721. a. 738, b. 126, 1722. a. 117, 500, 621, 1725. b. 367, 510, 640, 1726. a. 244, 1737. a. 725, b. 88, 226, 1759. a. 578, 579; Brans, Kerk. Reg. bl. 63, 124; Arrenberg, Naamlijst, bl. 223.
Auteursrechtvrij