Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 8. Eerste stuk

[Hartwich the heker of die Heker]

HEKER (Hartwich the heker of die) behoorde niet tot het adellijke geslacht van Heeckeren, hoewel zijne voorouders er waarschijnlijk door bastaardij uit gesproten waren, maar denkelijk tot een, ook in de regering van Zutphen voorkomende, dat eenen boom tot wapen en tot helmteeken voerde. Zijn vader, Egbert of Elbert, schijnt in 1449 gestorven te zijn, in welk jaar zijn oudere broeder Daem met ‘Gomphen ofte Hekersmaet, gelegen to Heker, kerspel van Doesborg,’ ten Zutphensche regten beleend werd. Daem stierf kinderloos en Hartwich werd in 1456 met hetzelfde goed beleend.

Vele jaren is hij richter van Doesborgh geweest. Hij zal dezelfde zijn als Hartwinus de Hekeren, den 1 Augustus 1481 voorkomende onder de voorname stedelingen, toen sommigen hunner met eenige bannerheeren en ridders de geheime notariele verklaring aflegden, dat zij, slechts door den nood gedrongen, zich aan aartshertog Maximiliaan onderworpen hadden, maar niet geacht wilden worden daarmede iets te kort te doen aan de regten van de kinderen van hertog Adolf van Gelre.

Den 12 Augustus 1481 hebben die van Arnhem en

[p. 467]

Doesborgh een verdrag met den aartshertog gesloten, dat naderhand in het klooster herzien werd in tegenwoordigheid van Maas Blijffer en Hartwych te Heker. In 1482 hebben, om den hertog van Cleef het beleg van Wageningen te doen opbreken, de Gelderschen, en onder hen 200 burgers van Doesborgh, onder bevel van Hartwych te Heker en Sander van der Groeten huys, in de tweede week na Paschen eenen krijgstogt naar de Hetter gedaan en aldaar de Cleefsche landzaten door rooven en blaken geplaagd.

Wanneer Hartwich gestorven is blijkt niet; zijn zoon Hartwich werd in 1540 beleend.

Zie Nijhoff, Gedenkwaardigheden uit de Geldersche Geschiedenis; Slichtenhorst, Geldersche geschiedenis; Bergsche Leenregister.