Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 7

[Mattheus Grabo]

GRABO (Mattheus), wiens naam wij ook Grabeen, Graber en Grabon gespeld vonden, was een Dominicaner monnik uit Saksen geboortig, die in het midden der vijftiende eeuw leefde. Volgens den een was hij lector zijner orde in het klooster te Deventer, volgens een ander te Groningen. Later behoorde hij tot het klooster Wismar in Saksen. Verdere levensbijzonderheden zijn er van hem niet bekend. Hij maakte zich berucht door zijne beschuldigingen tegen de door Geert Groote ingestelde Broederschap van het Gemeene leven. Hij vervaardigde daartoe een geschrift getiteld: Conclusiones contra devotarios extra congregationem approbatam viventes, hetwelk hij aan den kerkoverste te Deventer toezond, waarop hij door den Bisschop van Utrecht gedaagd werd en nu in persoon openlijk tegen de stellingen der Broederschap opkwam. Hij

[p. 343]

vernieuwde zijne aanklagt op het Concilie van Constants, doch gelukkig waren daar mannen tegenwoordig, aan wien Groote's instelling niet onbekend was. Het gevolg hiervan was dat Grabo's geschrift werd verworpen en verbrand, en had hij niet tijdig zijne gevoelens herroepen, dan zou hij zelf den brandstapel niet ontgaan zijn.

Zie Brandt, Hist. der Ref. D. I. bl. 31; (van Henssen en van Rijn) Oudh. van Deventer, D. I. bl. 238-241; Molhuysen, Leerrede op den 250^sten verjaard. van de sticht. der Devent. Herv. Gem. bl. 27, 28; Kist en Royaards, Ned. Arch. voor kerk. geschied. D. II. bl. 128; Glasius, Godgel. Nederl.