Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 7

[Godfried van Rhenen]

GODFRIED VAN RHENEN, acht en dertigste Bisschop van Utrecht, kwam, na den dood van Bisschop Herman van Hoorn in 1156, door toedoen van Keizer Frederik I, op den bisschopsstoel. Hij was toen Domproost van Utrecht en stond bekend als een eerlijk en grootmoedig man.

Niet lang nog voerde bij den Bisschopsstaf, toen, door het kinderloos overlijden van Lefferd, Burggraaf van Groningen, de twist over dit burggraafschap uitbrak, tusschen Bisschop Godfried en Lefferd's kleinzonen. Het verhalen van den daaropvolgenden strijd, als meer tot de geschiedenis behoorende, laten wij achterwege, te meer, omdat de verhalen deswege gegeven geheel met elkander in strijd zijn. De oorlogskans had den Bisschop echter den rug gekeerd, en hij was genoodzaakt de hulp van Graaf Floris III in te roepen. Deze bewerkte een verdrag tusschen de strijdende partijen, en op last van Keizer Frederik werd de twist eindelijk bijgelegd. De hulp, door den Hollandschen Graaf verleend, gaf later aanleiding tot geschillen tusschen dezen en Bisschop Godfried, over het bezit der Friesche graafschappen Oostergoo en Westergoo, die echter door toedoen van den Keizer werden vereffend, zonder het gebruik der wape-

[p. 235]

nen. Dezelfde vorst handhaafde Bisschop Godfried in diens geschil tegen Egbert van Amstel, waarvan wij op het artikel van laastgenoemde hebben melding gemaakt.

Overigens werd de regering van Bisschop Godfried door weinig belangrijks meer gekenmerkt, dan door eene vernielende overstrooming en een groote brand, die de stad Utrecht voor een groot deel in asch en puin deed verkeeren. Ter beveiliging van zijn gebied stichtte Bisschop Godfried het slot ter Horst tegen de Gelderschen, het slot te Montfoort tegen de Hollanders, het slot te Woerden tegen de Amstellaars, en het slot te Vollenhove tegen de Friezen. Hij schonk zijne heerlijkheid Rheenen aan de Utrechtsche kerk en overleed te Utrecht op den 27^sten Mei 1177 of volgens anderen in 1178. Zijn naam wordt genoemd onder de leden der Rijksvergadering te Roncaille, in 1158 gehouden.

Zie Blondeel, Beschrijv. van Utrecht, bl. 268, 269; Sjoerds, Jaarb. van Friesl. D. II. bl. 375, 378, 389-302, 403; van Mieris Beschrijv. der Munt. en Zegels van Utr. bl. 158-160; Tegenw. Staat van Utr. D. I. bl. 40-42; Wagenaar, Vaderl. Hist. D. II. bl. 241, 243, 264, 266; Kok, Vaderl. Woordenb.; (van Gils) Kathol. Meijerijsch Memorieb. bl. 69; Arend, Algem. Geschied. der Vaderl. D. II. St. I. bl. 145-149; Schinkel, Bijdr. bl. 53; Dit Woordenb. D. I. bl. 264, 265; van der Chijs, de Munten der Bisschoppen enz. van Utrecht, bl. 25, 32; de Munten van Overijssel, bl 40, 43; de Munten van Holl. en Zeel. bl. 59.