Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 7

[Cornelis Jan Glavimans]

GLAVIMANS (Cornelis Jan), zoon van den voorgaande, werd te Rotterdam in 1796 geboren en ontving het onderwijs in den scheepshouw eerst van zijnen vader, daarna te Antwerpen. Reeds op zijn achttiende jaar trok hij de aandacht tot zich van Keizer Alexander, die in 1814 's lands werf te Rotterdam bezocht. Na de omwenteling tot onder-constructeur te Rotterdam aangesteld, werd hij, bij de oprigting van de school voor den scheepsbouw, Directeur dezer inrigting. Later tot Constructeur der tweede klasse en Hoofd-Ingenieur der Marine aangesteld, werd hij bij het opheffen van 's Rijks Marinewerf te Rotterdam bevorderd tot Hoofd-Ingenieur, Directeur van scheepsbouw. Wegens den ongunstigen toestand zijner gezondheid was hij verpligt zijn ontslag te verzoeken, dat hem den 13^den Maart 1857, gelijktijdig met de orde van den Nederlandschen Leeuw, verleend werd, doch waarvan hij weinig genot had, daar hij reeds den 12^den Augustus daaraan volgende te Rotterdam overleed. Hij werd in 1827 correspondent en in 1833 lid der eerste klasse van het Koninklijk Nederlandsch Instituut, en later van de Koninklijke Akademie van wetenschappen te Amsterdam. Hij was voorts medebestuurder van het Bataafsch Genootschap van proefondervindelijke wijsbegeerte te Rotterdam, lid van het provinciaal Utrechtsch Genootschap en van eene menigte andere geleerde inrigtingen. Hij onderscheidde zich niet alleen door zijne wetenschappelijke en praktische bekwaamheden, maar ook door zijn rondborstig en edel karakter, en werd met regt ‘een Hollander van den ouden degelijken stempel’ genoemd.

Vele en groot zijn de diensten door Glavimans den lande bewezen. Een groot aantal gewigtige rapporten, memorien en adviezen werd door hem, hetzij ambtshalve schriftelijk ingediend, of door den druk openbaar gemaakt. Onder de eerste verdient vooral vermelding het rapport door hem en den Heer C. Soetermeer den 1^sten Junij 1820 aan het ministerie van Marine ingediend, na eene volbragte dienstreize in Engeland. Niet minder vruchtbaar voor de verbetering onzer

[p. 203]

scheeps-constructie waren eene menigte andere commissien hem in Engeland en België opgedragen. Tijdens onze vereeniging met België, maakte hij eene groote boschreis in Luxemburg, en verbleef hij een geruimen tijd aan het etablissement van Seraing.

De volgende geschriften zijn door Glavimans in druk uitgegeven.

Verhandeling over de toepassing van het regtlijnig en bouwkundig teekenen op de verschillende vakken van nijverheid. Met goud bekroond door het provinciaal Utrechtsch Genootschap en in deszelfs werken, Utrecht 1825. 8^o., opgenomen.

In het Tijdschrift voor wis- en natuurkunde, uitgegeven door het voormalig Koniuklijk Nederlandsch Instituut, komen van hem voor:

Verslag omtrent de middelen van Kyan, Burnett en Payne; om de duurzaamheid van het hout te bevorderen.

Proeven ter bepaling der sterkte vam metalen.

Beschouwing over de zelfontbranding van zwartsel.

In het Tijdschift toegewijd aan het Zeewezen vindt men van hem:

Over de stuwing der schepen.

Over Rodgers ankers.

Over het spil van Philips.

Over het gewigt en de afmetingen van ankers, kabels en kettingkabels.

Over de pompen van Chalders.

In het tweede deel bl. 582 van het Tijdschrift ter bevordering van Nijverheid, door van der Boon Mesch en anderen (Haarl. 1834. 8^o.), is van hem opgenomen eene bijdrage: over oxideren van het koper, dat tot dubbeling der schepen gebezigd wordt.

Zie Jaarb. van het Kon. Ned. Instit. 1848, bl XXVII; Alg. Konsten Letterb. 1857, bl. 274, door ons hier gevolgd; de Jonge, Naaml. van Boek.; Holtrop, Bibl. Medico-Chururg. p. 112.