Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 7

[Pieter van Gelre]

GELRE (Pieter van), afkomstig uit een voornaam Zeeuwsch geslacht, oorspronkelijk uit Gent, was de zoon van Mr. Pieter van Gelre, Secretaris der stad Tolen, en van Maria van der Haage. Hij werd ter laatstgemelde plaatse in 1622 geboren, werd meester in de regten en lid van de re-

[p. 93]

gering zijner geboorteplaats. Later vestigde hij zich als Advokaat te 's Gravenhage, alwaar hij, na kort te voren tot Fiskaal van den hoogen krijgsraad benoemd te zijn, den 23^sten Februarij 1668 overleed.

Behalve door eenige verspreide gedichten deed van Gelre zich kennen als verdienstelijk dichter, door zijn mannelijk en krachtig gedicht getiteld:

Vrouwen-lof aan Mejuffrouw, Mejuffrouw, C.K. (oerten), Leid. 1646. 4^o.

Van dit gedicht, door Scheltema verkeerdelijk aan Pieter Godewijk toegeschreven, worden door dezen eenige proeven medegedeeld in zijn Geschied- en Letterk. Mengelwerk, D. III. St. III. bl. 87-93.

Van Gelre wordt ook gezegd eenige Psalmen op rijm gebragt te hebben.

Zie de la Rue, Geletterd Zeel. bl. 447; Schotel, Letter-en Oudheidk. Avondst. bl. 131.