Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 6

[Douwe Feddriks]

FEDDRIKS (Douwe) was eerst Doopsgezind predikant te Harlingen, daarna te Emden, alwaar hij overleed. Hij was een zeer scherpzinnig vernuft en in de oude schriften wel bedreven. Hij maakte zich vooral bekend door zijn twistgeschrijf met Jan Klaasz van Grouw. Hij schreef:

Des Mennonisten leere of onderwijzinge voor de Doopsgezinde Christenheid; waar in de Leerstucken van hunne Belijdenisse voorgesteld, en door eene uitzuiveringe van alle aangewreevene vlecken, zonder omwendtsel, aan den dag gebragt worden, en met de Schriftuurplaatzen verrijkt; enz. Amst. (1698). 8^o.

[p. 53]

Mennonitisch onderzoek op de Korte grondstellingen, die van Dr. Galenus opgesteld zijn, in zijne Verdeediginge der Christenen, die Doopsgezinden worden genaamd enz. Amst. 1700, 8^o.

De rechtzinnigheid van de leere der Mennoniten opgesteld, met de H. Schrift beweezen, en uit de eigene Doopsgezinde Schriften woordelijk vertoond; (tegen de vreemde gemaakte misduidingen van Jan Klaassen van Grouw, in zijn Boek, genaamd: de Leere der Doopsgezinden verdeedigdenz.) met eene zuiveringe van eenige vreemde Misduidingen, en een kort vertoog van Jan Klaassen's leer; enz. Amst. 1703, 8^o.

Hij liet in handschrift na:

Harmonie, of overeenstemminge der vier Evangelisten.

Zie H. Schijn, Geschied. der Mennon., bl. 570, 571, 605-610; Blaupotten Cate, Geschied. der Doopsgezind. in Holl. enz. D. I. bl. 278, 295.