Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 5

[Lucas van Eybergen]

EYBERGEN (Lucas van) behoorde tot het geslacht van den voorgaande, werd den 31^sten Januarij 1663 te Doesburg geboren, en volbragt zijne studie te Groningen; hij werd eerst predikant te Loenen in 1685, te Brummen in 1687 en te 's Hertogenbosch in 1693. Aldaar werd hij den 6^den Augustus 1706 tot Hoogleeraar in de Grieksche taal en den 3^den Julij 1730 in de godgeleerdheid beroepen. Hij vierde in 1735 zijne vijftigjarige predikdienst, werd in 1736 emeritus en overleed te 's Hertogenbosch den 14^den November 1738. Hij was tweemaal gehuwd; eerst met Gesina Hugting, daarna met Cornelia Petz. Bij beiden verwekte hij kinderen.

Van Eybergen was een man van onvermoeide naarstigheid en groote geleerdheid. Hoog stond hij in achting bij allen, die tot de kerk of de school behoorden, en een tal van verdienstelijke leerlingen erkende gaarne wat zij aan hem te danken had. Van hem ziet het licht:

[p. 290]

Irenarchia Europaea, sive in pacificationem Rijsvicensem, carmen paroeneticum, Sylvad. 1697. 4^o.

De dogteren Zions in den Rouw, of Lijkpredicatie over de doodt van Koning Willem III, Leid. 1702. 4^o.

Zie Boekz. der gel. wereld, 1730. b. bl. 231, 1731. b. bl. 228, 1735. b. bl. 749, 1736. a. bl. 229, 1738. b. bl. 630, 634, 1739. a. bl 121; Velingius, Redenv. over de Ill schoole van 's Hertogenb. bl. II. 70, 72, 76; van Abkoude, Naamreg. van Ned. Boek. D. I. St. III; Hermans, Geschied. der Ill. en Lat. scholen te 's Hertogenb overgedrukt uit de Bijdr. tot de kennis en den bloei der Nederl. Gijmnas. bl. 13.