Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 5

[G.L.H. Ellerman]

ELLERMAN (G.L.H.) werd in 1817 te Ouderkerk aan den Amstel geboren, alwaar zijn vader zich als geneeskundige had nedergezet, nadat hij zijne betrekking van Officier van gezondheid had vaarwel gezegd. Na het voorbereidend onderwijs genoten te hebben werd hij op achttienjarigen leeftijd als kweekeling aan het Groot Rijks Hospitaal geplaatst, en tevens als student aan de Utrechtsche Hoogeschool ingeschreven.

In 1839 verliet Ellerman de kweekschool en werd als Officier van gezondheid 3^de klasse geplaatst bij het leger. Hij kwam in verschillende plaatsen in garnizoen en promoveerde inmiddels te Leiden tot Medicinae doctor, na de verdediging van een Specimen Inangurale sistens Observationes anatomicae pathalogicae ad morbos encephali et medullae spinalis pertinentes.

In 1843 werd Ellerman geplaatst bij 's Rijks kweekschool voor militaire geneeskundigen als Leeraar in de Materies medica en verbandleer, doch had van deze benoeming, en bijkomende bevordering tot Officier van gezondheid 2^de klasse, niet lang genoegen, daar hij den 29^sten Mei 1849 aan longtering overleed.

[p. 94]

Als mederedacteur aan het geneeskundig tijdschrift het Nederlandsch lancet, schreef Ellerman talrijke opstellen voor hetzelve en verrijkte de wetenschap met eene vertaling van:

Handboek der geneesmiddelleer van F. Oesterlen, Utrecht 1846 en Supplement 1847, 8^o.

In al zijne opstellen heerscht eene klaarheid en grondigheid, die van eene veelzijdige kennis getuigde. Hij bezat eene heldere voordragt, waardoor hij als onderwijzer bijzondere geschiktheid had, en genoot de liefde en achting van alle zijne leerlingen.

Zie Ned. Lancet, 1849, Sept.; Nieuw Stat. Geneesk. jaarb. voor 1850-1851, bl. 209, 210; Brinkman, Alph. lijst van Ned. Boek. bl. 378, 486.