Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 4

[Heiman Dullaert]

DULLAERT (Heiman), waarschijnlijk een bloedverwant van den voorgaande, werd te Rotterdam den 6^den Februarij 1636 geboren. Zijn vader heette Kornelis Michielsz Dullaert, korenhandelaar, en zijne moeder Sophia Melisdijk, deftige en vermogende lieden, die hunnen zoon eene goede opleiding gaven, en, bij hem groote lust tot de schilderkunst bespeurende, hem naar Amsterdam zonden, om het onderrigt in de kunst te ontvangen van den beroemden Rembrandt, waarin hij zulke vorderingen maakte, dat eene door hem vervaardigde copie van een van zijns meesters stukken, zijnde een Geharnaste Mars, voor een origineel van Rembrandt te Amsterdam verkocht werd. Daar hij echter een man van middelen was, en een ziekelijk gestel had, beoefende hij de kunst minder om van te leven, dan wel uit liefhebberij. Desniettegenstaande bestaat er een niet onaanmerkelijk getal door hem geschilderde portretten, figuren en binnenhuizen. Bij de schil-

[p. 393]

derkunst beoefende hij de muziek niet zonder vrucht, en zijne gedichten munten uit door kracht, beeldrijkheid en schilderachtige tafereelen. Zij zijn door David van Hoogstraten in 1719 te Amsterdam in 8^o gedrukt, en die bundel bevat 1^o. Geestelijke Gedichten, 2^o. Lofdichten op uitgegevene boeken, 3^o. Lijk- en Grafdichten, 4^o. Mengeldichten. Niet alleen met de broeders François en Samuel van Hoogstraten, maar ook met Oudaan, Vollenhove, Antonides en Moonen, was Dullaert zeer bevriend en stond bij hen in hooge achting, even als bij zijne stadgenooten, die hem om zijn stil en ingetogen leven beminden, en hem in 1672 de eer waardig keurden van tot Raad in de vroedschap benoemd te worden, voor welke onderscheiding Dullaert evenwel bedankte; mogelijk wel wegens het toenemen zijner zwakheid en ziekte, waaraan hij den 6den Mei 1684 bezweek. Zijn vriend Philip de Koning, die zijn medeleerling bij Rembrandt geweest was, schilderde zijn portret, dat fraai door Houbraken gegraveerd is, en door David van Hoogstraten voorzien werd met het volgende bijschrift:

De houding, kolorijt, en schaduwen, en licht,

Verschieten, en wat meer 't penseel heeft aan te merken,
Vertoonde ons Dullaert in zijn uitgelezen werken.

De zelve deugt bezielt zijn zuiver maet gedicht,

Dat vrij van zwelling, vrij van laffe en laege toonen.
Hem ons verbeelt als een van Febus waerdste zoonen.

Zie D. van Hoogstraten, Kort Bericht wegens het leven van H. Dullaert, vóór diens gedichten; van Kampen, Geschied. der Ned. Letteren, D. I. bl. 362; Witsen Geysbeek, Woordenb. van Ned. Dicht.; Immerzeel, Lev. en werk. der Kunstsch; Kramm, Lev. en werk. der Kunstsch.; Muller, Catalogus van Portrett.