Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 4

[Victor Henri Joseph Brahain Ducange]

DUCANGE (Viotor Henri Joseph BRAHAIN), zoon van den voorgaande, werd te 's Gravenhage den 25^sten November 1783 geboren. Na zijne studiën te Parijs volbragt en zijne opvoeding door buitenlandsche reizen voltooid te hebben, keerde hij in 1805 in Frankrijk weder en werd achtereenvolgens gebruikt bij de administratie van het kadaster en bij het Ministerie van koophandel. Na de opheffing van laatstgenoemd departement was Ducange zonder ambt; doch reeds schrijver zijnde van een paar geestige stukjes, legde hij zich nader op de letteren toe. Ten gevolge zijner geschriften, waarin hij de regering aanviel, geraakte hij in proees en werd veroordeeld. Het eerste proces dat hij zich op den hals haalde was door zijn roman getiteld Valentine, ou le Pasteur d'Uzés, Parijs 1821, in welke hij onder verbloemde tafereelen de moorden schetste die in 1815 het midden van Frankrijk deden bloeden. Hij werd den 20^sten Junij 1821 veroordeeld tot zes maanden gevangenisstraf en 500 fraucs boete. In 1822 gaf hij een klein maar hevig opposiet dagblad uit, le Diable rose genaamd, en werd beschuldigd van in een zijner artikels de Fransche Aka-

[p. 372]

demie beleedigd te hebben; ten gevolge waarvan hij den 27sten Augustus 1822 tot boete en 40 dagen gevangenisstraf veroordeeld werd. Toen echter den 27^sten Januarij 1824 een zijner romans Thélène ou l'amour et la guerre aangeklaagd werd wegens zekere zinsneden beleedigend voor het publiek en de goede zeden, wachtte Duchange zijne veroordeeling niet af, maar vlugtte naar België, van waar hij niet dan in 1825 wederkeerde. Met frisschen moed hervatte hij toen den arbeid tot aan zijnen dood, die te Parijs den 15^den October 1833 plaats had.

Ducange was een vruchtbaar tooneelschrijver; ongeveer dertig tooneelstukken zagen van zijne hand het licht, die meest allen met bijval vertoond werden en nog worden. Behalve de genoemden schreef hij de volgende romans:

Agatha, ou le Petit Vieillard de Calais, Paris, 1819.

Albert, ou les Amants misssionaires, Paris, 1820.

Léonide, ou la Vieille de Surène, Paris, 1825.

La Luthérienne, ou la Famille morave, Paris, 1825. 6 vol.

Le Médicin confesseur, ou la jeune émigrée, Paris, 1825.

Les trois filles de la veuve, Paris, 1826.

L'Artiste et le Soldat, ou les Fils de maitre Jacques, Paris, 1827.

Isaurine et Jean Pohl, ou les Revolutions du chateau de Gite au Diable, Paris, 1830.

Ludovica, ou le Testament de Waterloo, Paris, 1831. 6 vol.

Joasine, ou la Fille du prêtre, Paris, 1833.

Les Moeurs, Paris, 1834.

Zie Biograph. Univ. T. VI. p. 275, 276, door ons hier gevolgd.