Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 4

[Antonius Driessen]

DRIESSEN (Antonius), tweede zoon van Johannes Petrus Driessen en Anna Christina Alberthoma, werd geboren te Groningen den 17^den April 1752, studeerde aldaar en promoveerde er in 1774 in de Godgeleerdheid met eene Dissertatio-Philologico Critica, exhibens specimen Observationum, quibus quaedam veteris Testamenti loca explicantur, vindicantur, emendantur. Proponent zijnde, werd hij in 1775 predikant te Rottum, vertrok van daar in 1777 naar Noorddijk, alwaar hij den 7^den October 1808 overleed. Hij was gehuwd aan Vrouwe Berta Clara Wichers, en wordt genoemd een man, die in de Oostersche letterkunde zeer ervaren was en ook de Nederlandsche lier met bevalligheid hanteerde. Hij gaf uit:

[p. 344]

Proeve van stichtelijke Gedichten en Mengelingen, Gron. 1785. Hiervan verscheen slechts een stukje. Behalve dat, zijn er hier en daar nog meer verspreide versjes van hem te vinden, die mede niet zonder verdiensten zijn.

Zie Boekz. der gel. wereld. 1808. b. bl. 610; Brucherus, Gedenkb. van Stad en Lande, bl. 34, 133; Mr. H.O. Feith, Levensch. van Mr. R.K. Driessen, bl. 4, 16; van der Aa, Nieuw Woordenb. van Ned. Dicht. D. II. bl. 51.