Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 4

[Thomas Dolman]

DOLMAN (Thomas) of Doleman, was in 1653 Luitenant-Kolonel over een regiment voetknegten in dienst van den Staat, en hield zich in dat jaar in Engeland op, alwaar hij zeer gezien was bij Cromwel. De Raadpensionaris Johan de Witt, en de andere leden der regering, bedienden zich van hem om achter de geheimen van het Engelsche Hof te komen, waartoe Dolman bijzonder geschikt was en daartoe veel ijver betoonde. Hij stond daarom in hooge achting bij Johan de Witt en bij den toenmaligen Ambassadeur der Stuten in Engeland, Willem Nieupoort. Het is ons intusschen niet gebleken of hij met eenen bepaalden last derwaarts gezonden was; doch wel dat zijne goede diensten medegewerkt hebben tot bevordering destijds van den vrede tusschen Engeland en onzen staat gesloten. Als krijgsman moet hij geene mindere ver-

[p. 241]

diensten gehad hebben, daar hij, in 1667 Kolonel zijnde, het kommando had over de landmilitie en zeesoldaten op 's lands vloot gedurende de overwinning op de Britten onder de Ruiter op den Teems, en als zoodanig de op de hoek van het eiland Chepay gelegene sterkte Sheerness bemagtigde. Zijn zoon, insgelijks Thomas geheeten, werd in 1656 bij resolutie van Hunne Hoogmogenden, in aanmerking nemende de goede diensten door zijnen vader aan den lande bewezen, tot kapitein van eene kompagnie krijgsknechten bevorderd, nam in dien rang deel aan genoemde expeditie onder de Ruiter op den Teems en sneuvelde in den slag bij Senef op den 11^den Augustus 1674.

Zie Brandt, Lev. van de Ruiter. bl. 569; Wagenaar, Vaderl. Hist. D. XII. bl. 252; Kok, Vaderl. Woordenb.; Bosscha, Neêrl. Held. te Land. D. II. Bijlagen bl. 3; de Jonge, Geschied. van het Nederl. Zeewez. D. II. St. II. bl. 423-429.