Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 2. Derde en vierde stuk

[Jacob de Bucquoy]

BUCQUOY (Jacob de) was vermoedelijk een zoon van een der beide in het vorige artikel vermelde, of van Giacomo de Bucquoy, die omstreeks het jaar 1684, Nederlands koopman te Smyrna was. Hij werd geboren te Amsterdam den 26sten October 1693, trad, na het grootste gedeelte van Europa doorreisd te hebben in 1719 als Landmeter en Kaartemaker in dienst van de Oostindische Compagnie. In November van dat jaar vertrokken zijnde kwam hij den 4den Maart 1720 aan de Kaap de Goede Hoop, waar hij als Ingenieur met het opzigt belast werd over de forten, welke men aan de Lagoa-baai, op de Oostkust van Afrika wilde aanleggen; hij ging den 12den Februarij 1721 scheep en bereikte den 3den Maart zijne bestemming. Het werk werd volbragt niettegenstaande de ongezondheid van het klimaat, welke vele arbeiders deed omkomen; maar in April 1722 werd het fort door Engelschen zeeroovers genomen en Bucquoy, toen Opperhoofd, met eenige zijner onderhoorigen, krijgsgevangen gemaakt. Na eenen langdurigen kruistogt landden de zeeroovers op de Westkust van Madagaskar, waar zij de gevangenen met een gedeelte van hun eigen scheepsvolk achterlieten. Bucquoy bragt drie jaren onder de inwoners van dit land door. Onverhoeds kwamen de zeeroovers, die er hen gebragt hadden op een scheepje terug,

[p. 1545]

daar hun groote schip vergaan was. Ook andere kapers van andere natiën kwamen aldaar aan en plunderden de Nederlanders uit. Deze laatsten, een scheepje gebouwd hebbende, zeilde daarmede naar Mozambique. Door ziekten tot een zeer klein getal versmolten werden zij naar Goa gebragt, waar Bucquoy, naar lang wachten eindelijk een Hollandsch schip vond, met hetwelk hij in 1725 te Batavia terugkwam. Weder in de dienst der Oostindische Compagnie geplaatst, bekwam hij een gering ambt bij de belastingen, terwijl hij om zijn lot te verbeteren, les in de Wiskunde gaf. In 1731 werd hij als Boekhouder naar Lygor op de Oostkust van Siam gezonden en zag zich in 1733 tot Resident bevorderd. Kort daarna verzocht hij zijn ontslag, kwam in 1735 in het Vaderland terug, en vestigde zich te Haarlem, waar hij les gaf in de Aardrijkskunde, Stuurmanskunst enz.

Hij heeft geschreved:

Aanmerkelijke ontmoetingen in de zestienjaarige Reize naa de Indiën gedaan door Jakob de Bucquoy, waar achter gevoegd is Bijvoegsel behelzende bedenkingen betreffende de onderhouding en bestiering der Goddelijke werken enz. Haarl. 1744. 4^o, met pl. tweede druk Haarl. 1757. 4^o, derde druk Amst. 1769. 4^o, van welk werk in 1771 te Leipzig eene Hoogduitsche vertaling in 12^o uitkwam. De tweede en volgende drukken zijn omtrent een derde vermeerderd, en voeren den titel van:

Zestienjaarige Reize naa Indiën door Jakob de Bucquoy.

De Waterwereld, beschouwd, en de bijzonderheden langs de kusten aangewezen ten nutte der koopvaardye en Zeevaart; bijzonderlijk voor de Oost- en Westindise Handel; beginnende met de Rheê van Texel. Amst. 1752. 4^o.

Zijn portret is door Cornelis van Noorde naar het leven geteekend en in het koper gebragt in 1758 4^o.

Zie Biogr. Univers.; de Navorscher, Eerste jaarg. bl. 257, 375, Tweede jaarg. bl. 352; Algem. Konst- en Letterbode 1851, D. II. bl. 290 en 291.