Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 2. Derde en vierde stuk

[Robert Bruce]

BRUCE (Robert), zoon van den voorgaande, geboren te Koevorden den 10den Julij 1756, trad in 1767 in dienst als kadet der Infanterie, werd den 3den November 1777 bevorderd tot Tweede Luitenant in het Infanterie-Regement van Mackay, in 1781 tot Kapitein en den 30sten November 1793 tot Majoor, in welken rang hij den veldtogt van 1794 in Braband bijwoonde. Na de omwenteling van 1795 zijn ontslag uit 's Lands dienst genomen hebbende, begaf hij zich bij het rassemblement te Osnabrug en ging den 25sten December 1799 in Engelsche dienst over, waar hij werd aangesteld tot Majoor bij het 2e Regement Infanterie; in 1802 tot Luitenant-Kolonel bevorderd en in dat zelfde jaar uit de dienst ontslagen, leefde hij sedert ambteloos tot in 1814, toen hij den 25sten Januarij, weder in den zelfden rang in het Nederlandsche leger werd opgenomen, en als Bevelhebber over het te Amsterdam nieuw opgerigte 3de bataillon Infanterie

[p. 1452]

deel nam aan de blokkade van Naarden. Nog in het zelfde jaar tot Kolonel bevorderd, werd hij den 21sten April 1815 tot Generaal Majoor Plaatselijke Kommandant van Venlo aangesteld, en bleef aldaar werkzaam tot na de overgaaf der vesting in 1830, toen hij op nonactiviteit werd gesteld. Hij overleed te Leiden, den 28sten November 1838, geene kinderen nalatende.

Bruce was in 1824 tot Ridder der orde van den Nederlandschen Leeuw benoemd.

Uit partikuliere berigten bijeengebragt.